Een paar jaar geleden had ik al Antwerpen van dezelfde auteur gelezen en ik was compleet verkocht. Na (opnieuw) wat gegrasduind te hebben in de Slegte kon ik het niet laten Nagelaten beelden mee te nemen.
Zoals in het ander boek wordt de sfeer zeer treffend neergezet. Verlaten gebouwen, treinen,... de sfeer doet onmiskenbaar aan de schilderijen van Paul Delvaux denken (het is niet toevallig dat in Antwerpen Delvaux aan bod komt) en de passie in verband met de film druipt van het boek. De personages worden zeer mooi geschetst hoewel de meeste personages zich nogal onconventioneel gedragen (een probleem dat in vele boeken voorkomt; zoals Tokio van Hayder en Hannibal van Harris) maar misschien is dit een bewuste keuze en draagt dit bij tot de ietwat surrealistische sfeerschepping (opnieuw Delvaux)?
Ook de complexe verhaalstructuur (niet-lineair) zorgt voor een meerwaarde. Royle is ook een meester in het gebruiken van de taal voor het weergeven van uiteenlopende gevoelens en emoties. Het boek is een echt literair meesterwerk en het label "literaire thriller" (heel wat auteurs met literaire aspiraties die een thriller schrijven noemen hun boek zo, maar weinigen slagen erin er één te schrijven) dekt zelfs onvoldoende de lading. Het is een echt zeer complex en rijk boek, met verschillende genres en verhalen door elkaar.
Het is ook duidelijk waarom verlaten gebouwen een rol spelen in de verhalen van Royle als je eens een bezoekje brengt aan z'n website http://www.sinfield.org/nicholasroyle/index.htm waar je verschillende foto's van (verlaten) locaties uit beide boeken kan bekijken.
Gewoon topboek, en voor een prikje nu in de Slegte! Ik zou niet aarzelen!