Het is Indridason weer gelukt, hij heeft opnieuw een staaltje van z'n kunnen ten beste gegeven. Winternacht is zoals quasi alle boeken van deze schrijver een topwerk. Het is dus een blij weerzien met Erlendur, Elínborg, Sigurdur Óli, Eva Lind...
Als geen ander slaagt Indridason erin om rond een misdaad een boek te schrijven die naast het oplossen van de zaak ook een actueel thema aansnijdt (ditmaal racisme), en ook dit keer vermengt de schrijver ook een duidelijke kritiek op de (gesloten) Ijslandse maatschappij.
Verwacht van deze schrijver geen hoogdravende zinnen; opnieuw is de stijl glashelder en onderkoeld (past uitstekend bij de sfeer!). Indridason schrijft geen woord teveel.
Ook is de balans tussen het privéleven en de zaak weer mooi in evenwicht. Zo duiken onder andere opnieuw Eva Lind, Sindri Snaer en Marion Briem op.
En er is plaats om toch wat kurkdroge humor (Erlendurs hopeloos conservatieve opvattingen) in een voor de rest in een kille sfeer (zowel letterlijk als figuurlijk) badend verhaal te verwerken.
Besluit: een aanrader!