Bezinning voor Pasen

Het boek ziet er dun uit, de pagina's zijn niet geheel benut, tòch weet Gerritsen meteen vanaf het begin te boeien.

Terwijl ik de laatste dagen met bezinning bezig ben geweest, start ik het verhaal op stille zaterdag om het laatste stukje te lezen op Eerste paasdag.

Heel wat onderwerpen van bezinning, over leefstijl en keuzes, geloof en ongeloof, verschil tussen goed en kwaad, normen en waarden, wat te doen of laten, komen voorbij in het boek.

Dat, in combinatie met de schrijfstijl en de behoorlijk complete beschrijving van de hoofd personen, zet een verhaal neer waarin je twee tegengestelde karakters ziet samenkomen.


De stille en behoorlijk teruggetrokken Jacob, die als conciërge werkzaam is in een klooster, wordt op een dag geconfronteerd met een nogal praatgrage nieuwe retraitegast. Dit omdat de gastvrouw even niet aanwezig is.

Hoewel de conciërge zich liever op de achtergrond houdt en ook niet echt sociaalvaardig is, zoekt de nieuwe gast, Henri Loman, hem juist steeds op.

Ondanks hun zeer verschillende karakters, ontstaat, enigszins moeizaam, een vriendschap.

Maar dan gebeurt er iets dat bij de conciërge tegenstrijdige gevoelens oproept, wat moet hij ermee aanvangen? Zijn innerlijke strijd en de daaruit voortvloeiende keuzes worden goed beschreven, maar uiteindelijk komt de zondaar weg met zijn zonde en blijft de conciërge achter met een naar gevoel…


Het einde vind ik persoonlijk enigszins teleurstellend, vandaar dat er geen 5 sterren staan. Maar het is zeker een aanrader!