Met ‘Nachtstad’ schreef Arnaldur Indriðason een uitermate geweldige thriller zonder ook maar enig moment van de reële wereld af te wijken. Door het verhaal niet alleen af te laten spelen rond de hoofdmisdaad schept de schrijver een meer realistisch beeld van het leven in IJsland en van Erlendur, het hoofdpersonage. Zo zijn er de andere, tussenkomende misdrijven zoals dronken rijden, huiselijk geweld, druggebruik, moorden... die je steeds weer wegleiden van het eigenlijke doel, de dood van Hannibal verklaren. Je zou kunnen zeggen dat je langzaam maar zeker het bos niet meer ziet door de bomen en de plot van het boek lijkt daarom soms minder van belang. Gelukkig gaat dit niet ten koste van de spanning in de thriller.
Het constante springen tussen verschillende misdaden en de hoofdzaak, Hannibals dood, laten je het hele boek in spanning. Door de veelvuldige nieuwe misdrijven, zoals de dood van Odni, die Erlendur later als zeer ongewoon gaat zien of de brand die jaren geleden had gewoed in Hannibals huis, vergaar je beetje bij beetje meer kennis over de misschien wel zeer mysterieuze dood van Hannibal. Zo blijft deze op te lossen zaak steeds als rode draad doorheen het verhaal lopen. Door de donkere kant van IJsland in de verf te zetten, dus zonder al het geweld, zwervers en drugsgebruik achterwege te laten, wekt de schrijver een heel geloofwaardige indruk. Het beeld van het rustige, idyllische IJsland wordt gedeeltelijk verdreven.