Ouder worden, we ontkomen er geen van allen aan. Toch is het een schrikbeeld van veel mensen om geestelijk achteruit te gaan. Om nog maar niet te spreken over de ziekte van Alzheimer, zeker als je je daar zelf van bewust bent.
Schrijfster Alice LaPlante verzorgt een week in de maand haar dementerende moeder en heeft haar ervaringen die ze daarmee opdeed gebruikt in haar debuutroman Hersenspinsels.
In “Hersenspinsels” draait het allemaal om de gepensioneerde orthopedisch chirurg Jennifer White.
Maar er speelt nog meer: Amanda O’Toole, ooit de beste vriendin van Jennifer, is vermoord aangetroffen in haar eigen huis. Vier vingers van haar rechterhand blijken te zijn verwijderd. Deze amputaties blijken echter zo professioneel te zijn uitgevoerd dat de verdenking al gauw op Jennifer White terecht komt, gezien haar chirurgische achtergrond.
Het boek kent een opmerkelijke opbouw en indeling. “Hersenspinsels” kent vier hoofdstukken en de tekst is verdeeld in allerlei losse zinnen en paragrafen, waarmee de schrijfster klaarblijkelijk de flarden en gedachtes die in het hoofd van Jennifer White ronddolen heeft willen benadrukken.
Gaandeweg het boek zie je als het ware de hoofdpersoon verder wegzinken in de steeds erger wordende dementie. Lukt het eerst nog om haar in haar eigen huis te houden, later (in hoofdstuk 2) ontkomt ze er niet aan om te worden opgenomen in een verpleeghuis.
Maar de lezer blijft zitten met de vraag: Wie vermoorde toch Amanda. In het laatste en kortste hoofdstuk komt uiteindelijk alle puzzelstukjes op de goede plaats terecht.
Hersenspinsels is een prachtig boek waar op een vaak ontroerende wijze de onderdompeling in de dementie van een vroeger zo wijze vrouw van nabij wordt gevolgd. De vaak denigrerende manier waarop met deze dementeerde patiënten wordt omgegaan en het gebrek aan tijd bij het personeel van het verpleeghuis geeft je te denken en iedereen mag hopen dat dit niet ons voorland is.