Humor, kracht, liefde, pijn, verdriet, kortom een prachtige beschrijving van de meest herkenbare emoties.

In één keer uitgelezen. Niet te geloven wat een heel gezin en diens familie moet lijden onder leugens van meisjes. Maar nog bozer word ik om de politie en justitie die met tunnelvisie blijven kijken naar Dex. Het lijkt niet meer om de waarheid te gaan maar om een jongen veroordeeld te krijgen. Bijna alles lijkt daarvoor te mogen wijken. Elke vorm van respect, van emphatisch vermogen, van de waarheid.
Des te meer respect voor Esther Boek die dit alles juist wel respectvol op papier wist te krijgen. Ondanks haar verdriet en haar pijn.
Duidelijk, intens verhaal. Gevoelsbeschrijvingen en emoties zijn treffend beschreven. Tijdens het lezen werden het mijn emoties. Heel bijzonder. Toch zit er ook humor in het boek waardoor je soms even moet lachen. Om de sms'jes bijvoorbeeld, tussen Anna en Martijn. Dit boek moet je lezen en ik hoop dat Esther Boek nog veel boeken zal schrijven. Want ondanks dat dit een op waargebeurde feiten berustend verhaal is, is dit ook 'gewoon' een spannende roman waarin Esther Boek laat zien dat ze voortreffelijk kan schrijven.