Zelfreflectie

Dagen van schaamte, van Lieneke Dijkzeul, is al intrigerend vanaf de cover. Het eerste hoofdstuk lijkt wat los zand en niet relevant voor het uiteindelijke verhaal, maar is essentieel om het laatste hoofdstuk te begrijpen.
De titel van het verhaal wordt ons al snel duidelijk. Het hoofdpersonage, Pieter Elting, bevindt zich in een benarde positie waarin schaamte en vernedering de belangrijkste thema's zijn. Hij is ontvoerd maar heeft geen idee waarom en door wie. Dijkzeul slaagt er goed in om de lezer op een beeldende manier getuige te laten zijn van de omstandigheden waarin Pieter Elting zich bevindt, zowel fysiek als mentaal. Toch wordt deze beschrijving wel wat uitgemolken. Vanaf hoofdstuk 27 gaat het verhaal onverwacht verder vanuit het perspectief van Emmy, een van de ontvoerders. Eigenlijk is vanaf dat moment duidelijk wat de reden is van de ontvoering en de behandeling die Elting moet ondergaan. Ondanks dat bewaart zij het verrassende plot tot het allerlaatste moment.