Niet is wat het lijkt in Quisco

Het bedrog van Quisco is de eerste roman van de hand van Daniëlle Hermans. Na vijf succesvolle thrillers heeft ze gekozen voor een andere inslag en een andere naam, Daan Hermans. Never change a winning team? Of is het juist een geslaagde keuze van Hermans geweest?

Evander Clovis is een impopulaire journalist met weinig succes die via familiaire connecties de redactie van een vooraanstaande krant is binnengerold. Zodra huisarts Martha Mulder verdwijnt in de geheimzinnige plaats Quisco oppert hij binnen de redactie om daar onderzoek te gaan doen. Hij heeft daar immers een oudtante wonen en het toeval wil dat zijn recent gestorven oma hem had gevraagd daar op visite te gaan. De hoofdredacteur ziet hem maar al te graag vertrekken en stuurt hem richting Quisco.

Er blijkt vrijwel niets over het dorp Quisco bekend te zijn, op een dun, subjectief geschreven, geschiedkundig boek na. De publieke opinie is dat Quisco barstensvol geheimen zit en het verboden is om er kinderen te krijgen. Toch leeft er één kind in Quisco, namelijk Josie, de negenjarige dochter van de verdwenen huisarts. Evander wordt tijdens zijn komst in Quisco als een indringer beschouwd, maar raakt langzamerhand verstrengeld in de levens van de inwoners.

Ondanks dat Hermans claimt een roman te hebben geschreven, voelt het soms wel degelijk als een thriller aan. In het verhaal wordt een bepaalde suspense opgebouwd die je meezuigt in het boek. Wat is waar en wat is bedrog? Wat is het verhaal achter het dorp Quisco? Waarom wonen juist deze mensen in Quisco? Wat is er gebeurd met de huisarts? Waarom vreest iedereen Josie? Je vraagt je als lezer exact dezelfde vragen af als hoofdpersonage Evander. De journalist blijkt een gevoelsmens en kiest steevast voor de meest sympathieke persoon, waardoor hij nogal naïef overkomt. Dit is overigens de algehele tendens in het boek. De karakters komen vrij vlak en rechtlijnig over, iets wat juist niet bij een roman past.

Tevens maakt het verhaal zo nu en dan een zijsprong naar een soort jeugdherinneringen van een op dat moment onbekend persoon. Het lijkt bedoeld om het verhaal meer spanning en dimensie te geven, maar het doet eerder afbraak aan het verhaal. De spanning in dit boek zit met name in het ontdekken van de waarheid. Tot het laatste moment blijft het onduidelijk wat de werkelijkheid is. Zo mogelijk laat Hermans je na het lezen van het nawoord met nog meer vragen achter als aan het begin van het verhaal.

Hermans heeft met het schrijven van Het bedrog van Quisco gepoogd een roman te schrijven, maar lijkt deels te zijn blijven hangen in haar vorige schrijfstijl. Als lezer wil je enorm graag ontdekken wat de waarheid van Quisco is, maar de onduidelijke richting laat je achter met een wrange nasmaak.