Recensie `De Vogels`

De Noorse schrijver Tarjei Vesaas biedt ons een unieke inkijk in het leven van een 40-jarige man die eigenlijk diep vanbinnen een jongen is.

De kracht van de roman ligt voor mij bij het perspectief en het tijdskader.
Je krijgt enkel en alleen inzicht hoe Mattis ademt, leeft en voelt. Alle andere personages blijven op de achtergrond. De link tussen Mattis en een gezond weldenkend persoon is kleiner dan je vermoedt. We voelen ons allemaal wel eens Matthis: misbegrepen, verward en onzeker.

Het tijdskader is ook vrij uniek. Vesaas schrijft om te beginnen erg sober en maakt vooral gebruik van korte, heldere zinnen. Hiernaast is er quasi geen tijdspanne tussen de kleinere hoofdstukken. We kijken door de ogen van Mattis wanneer hij uit zijn bedbank opstaat, totdat hij weer de nacht opzoekt. Hierdoor ervaar je de belevende-ik verteller op een sublieme manier.

Tot slot zijn de thema`s van dit boek tijdloos: jezelf vinden in de maatschappij - faalangst - liefde - opoffering... Allemaal komen ze stuk voor stuk aan bod en worden ze stilistisch aan elkaar verweven door de ongetwijfeld getalenteerde Tarjei Vesaas.