Ik heb juist het boek Voor de vorst uit en ik moet zeggen het kon mij bijlange na niet zo boeien als de vorige Wallanders. Het onderwerp is zoals altijd bij Mankell wel goed gekozen maar ik vond het echt geen page turner. Een woedende Wallander was mij toch eigenlijk ook wat vreemd, dat kwam toch vroeger niet aan bod, behalve die ene klap die hij ooit aan Mona gaf. In mijn ogen heeft Linda soms ook weinig respect voor haar vader maar misschien is dit omdat ik ook een jonge vijftiger ben net als Kurt en ik misschien meer kijk door zijn ogen dan door die van een jonge dertiger. De schrijfstijl vond ik dan weer wel behoorlijk en al bij al is een Mankell voor mij nooit slecht. Maar neen aan Dwaalsporen, De blinde muur of De terugkeer van de dansleraar kan dit boek toch echt niet tippen.