Een sterk debuut

Mensen zonder uitstraling is een boeiend, knap geschreven boek. In het eerste hoofdstuk is de hoofdpersoon 13 jaar en is haar moeder net overleden. In de rest van het boek leren we de hoofdpersoon kennen als jonge vrouw en als moeder. Ze heeft geprobeerd om in Parijs een boek te schrijven, ze lijdt aan misofonie, haar relaties mislukken keer op keer en haar grote wens gaat in vervulling: ze krijgt een kind. In het laatste hoofdstuk wordt het sterfbed van haar moeder beschreven. Als je begint aan het boek wil je doorlezen. Het verhaal blijft boeien, het is trefzeker geschreven, zowel humoristisch als ontroerend. Het sterven van de moeder wordt heel mooi beschreven, ik was echt ontroerd.