grof wild

“We hadden dood of gewond kunnen zijn. En wie weet wat er was gebeurd als die ‘kwajongens’ ons te pakken hadden gekregen?”

Het boek ‘grof wild’ werd geschreven door de Vlaamse auteur Pierre Aspelslag beter gekend onder zijn pseudoniem Pieter Aspe. Hij is sinds 1996 voltijds schrijver en ‘grof wild’, uitgegeven in 1998, is één van de eerste boeken die hij geschreven heeft. In al de jaren dat hij al schrijver is, heeft hij enkele prijzen gewonnen. In 2001 won hij Hercule Poirotprijs voor zijn boek ‘zoenoffer’, in 2002 won hij Humo’s Gouden Bladwijzer voor ‘De vijfde macht’ en tenslotte won hij in 2010 de Hercule Poirott Oeuvreprijs voor zijn gehele oeuvre. Dit jaar, 2015, heeft hij nog drie boeken geschreven. Ondertussen zijn er zelfs al vier stripverhalen gemaakt met Pieter Aspe als hoofdpersonage.

Dit boek is uitgegeven door Pieter Aspe en Uitgeverij Manteau / Standaard Uitgeverij nv. Volgens mij hebben de uitgeverij en Pieter Aspe echter niet veel werk in het boek gestoken, dit denk ik omwille van de foutjes die erin staan, hier ga ik later nog dieper op in. Naast deze thriller heeft zijn er nog verschillende thrillers verschenen van Aspe in samenwerking met deze uitgeverij’s. Enkele voorbeelden hiervan zijn ‘Het vierkant van de wraak’ dat gaat over een inbraak in een juwelierszaak in Brugge, ‘Blauw bloed’ over een ontvoering en zo zijn er nog wel wat.

‘Grof wild’ gaat over Victor en Eva die 25 jaar getrouwd zijn. Om dit te vieren mag Eva kiezen waar ze naartoe gaan, Victor mag dan kiezen waar ze heengaan als ze vijftig jaar getrouwd zijn. Eva beslist om in een afgelegen chalet hun huwelijksjubileum te vieren omdat Victor zijn werk maar niet kan loslaten. Ze laten alle communicatiemiddelen thuis en vertrekken zo voor en week naar de Vlaamse Ardennen om even alleen te zijn. Victor ziet het echter niet goed zitten om een week zonder communicatiemiddelen weg te gaan omdat hij op het punt staat een miljoenendeal te sluiten met een Japanse multinational. Doordat hij steeds zoveel met zijn werk bezig is komt er een sleur op hun relatie. Eva bedenkt daarom met behulp van Oscar Piryns, de oudste directeur van het bedrijf van Victor, een plan om hun week wat spannender te maken en zo haar man weer helemaal voor zichzelf te krijgen, zijn mannelijk oerinstinct weer naar boven te halen en zo hun relatie terug spannend te maken.
Eens in de chalet aangekomen, krijgt hun relatie een nieuwe vonk. Alles is rustig en ze beleven een gezellige vakantie totdat in de chalet recht tegenover hun vier motards aankomen. Al snel wordt duidelijk dat de motards, of kwajongens zoals zij deze noemen, er niet gekomen zijn om er rustig te overnachten. De rustige week van Eva en Victor ontaard in een nachtmerrie waarin ze opgejaagd worden als grof wild.
Thuis krijgen hun zoon Jeroen en zijn vriendin Sonja ondertussen een brief toegestuurd dat de Japanse multinational de deal zo snel mogelijk wil afsluiten en dat Victor dringend antwoord moet geven. Ze moeten Victor en Eva zo snel mogelijk bereiken, want de deal zal miljoenen opbrengen voor het gezin. Ze weten echter niet waar Jeroen’s ouders zijn en besluiten op zoek te gaan.
De titel van het boek verwijst naar de manier waarop Victor en Eva opgejaagd worden, namelijk als herten en dergelijke. Grofwild is, in de Benelux, de verzamelnaam voor herten, wilde zwijnen en andere grote hoefdieren. Hierop mag onder strenge voorwaarden op gejaagd worden. De vier motards jagen ook op de twee met enkele bepaalde regels. Zo moet het even duren zodat ze er plezier aan hebben, moeten Victor en Eva afzien en doen ze dit ook tactisch.

De chalet die er wel robuust, maar zeer oncomfortabel uitziet, zorgt voor meer spanning in het verhaal. Het bos waar niemand is en het slechte weer zorgen eveneens voor meer spanning omdat dit het alleen maar moeilijker maakt om er veilig vanaf te geraken. Tegelijkertijd zorgt het bos ook voor de nodige bescherming en veiligheid ten opzichte van de vier motards.

Het boek is op sommige momenten vrij onrealistisch, zo denkt Victor in zeer benauwde situaties aan Latijnse spreuken en films die hij gezien heeft. Victor heeft veel doorzettingsvermogen en doet er alles aan om Eva in veiligheid te brengen terwijl zij zich druk maakt om kleinigheden en het heel spannend vindt. Zo klaagt ze in het bos dat haar jurk stukgaat.

Pieter Aspe sprong met dit boek soms van de hak op de tak door verschillende fragmenten met verschillende hoofdpersonages door elkaar te gooien zonder er een mooi onderscheid tussen te maken. Dit zorgt soms voor wat verwarring en maakt het op sommige momenten iets moeilijker om het te volgen. Hij maakte ook enkele foutjes wat betreft spelling en ook een rekenfout. Op pagina 53 staat deze rekenfout. Victor heeft geschat dat ze zich ongeveer drie kilometer van hun chalet bevinden in vogelvlucht. Hiermee wil hij berekenen hoever ze zouden moeten stappen als ze volgens een perfecte halve cirkel terug naar hun chalet wandelen. Hij komt uit dat de omtrek van de hele cirkel 18,84 km is en dat ze dus iets meer dan negen kilometer moesten afleggen. Dit klopt echter niet, de cirkel is slechts half zo groot. Het lijkt mij vrij onwaarschijnlijk dat Victor, baas van een zeer groot bedrijf en afgestudeerd als burgerlijk ingenieur, dergelijke fout maakt. Als deze afstand niet belangrijk was, was dit niet zo erg geweest, maar als het een paar uur wandelen verschil maakt is dit wel belangrijk. Het wijst eveneens op nalatigheid van zowel Pieter Aspe als van de uitgeverij.

Om af te sluiten wil ik zeggen dat ik het een goed boek vind, zeker voor mensen die niet graag lange boeken lezen. Het is vrij compact en telt slechts 123 bladzijden. Pieter Aspe kan de spanning er goed inhouden zo kan je het boek gemakkelijk in één stuk door uitlezen zonder dat het je verveelt. Het nadeel is dat er een paar foutjes in voorkomen en dat het soms onrealistisch is, natuurlijk vindt niet iedereen dit laatste een nadeel.