Ik ben de zoon die alles oplost

Zonder voorkennis van de inhoud van het boek roept de titel De tafel van Tarzan vragen op. Waar gaat dit over? Wat is de link tussen beiden? De geknakte paraplu draagt hieraan bij. Begin je daarna te lezen, dan wordt je meteen het verhaal ingesleurd. Grote kans dat je het boek niet meer weg kunt leggen na “Mijn hoofd lag op het stuur en ik rook mijn moeder.’
Het boek is ingedeeld in korte, duidelijke zinnen in al net zulke korte hoofdstukken die correspondentie / herinneringen van zowel Vader als Zoon vertellen. Deze vertelvorm belicht de gebeurtenissen binnen het gezin vanuit verschillende perspectieven. Dit levert een extra emotie aan het verhaal, waarbij frustratie de boventoon voert.
Gaandeweg het boek wordt duidelijk waarom het boek de titel De tafel van Tarzan draagt. Deze titel is subliem gekozen vanwege het overtreffende karakter met betrekking tot een latere gebeurtenis in het verhaal. De zoon zegt niet voor niets: ‘Ik ben de zoon die alles opost.’
Xander Jongejan (1973) is afgestudeerd als film- en televisiewetenschapper, met dramaturgie als specialisatie. Dit verklaart wellicht zijn gedetailleerde manier van hoe hij de gebeurtenissen omschrijft. Met prachtige beeldspraak en poëtische zinnen heeft hij een prachtig vervolg op de dichtbundel Wat zijn de bananen duur uitgebracht.