LPF: een geschenk voor de journalistiek

‘We hebben het hout aangedragen voor onze eigen brandstapel en dan moet je niet gek opkijken als iemand anders er een lucifer bijhoudt.' Het zijn deze woorden die Mat Herben aanreikt als een zeer beknopte samenvatting voor deze interviewbundel: De kinderen van Pim.

Joost Vullings, bekend als politiek verslaggever van het NOS Radio 1 Journaal en van Met het Oog op Morgen, dook in de levens van de 26 kamerleden van de LPF in de roerige jaren van Pim Fortuyn; voor, tijdens en na zijn dood. Dit levert een geweldig mooi verhaal op. Vraaggesprekken met bekende en minder bekende LPF-leden geven een kijkje in hoe het (werkelijk) was en hoe het er aan toe ging in die politiek roerige jaren aan het begin van de 21e eeuw. Niet iedereen was bereid mee te werken aan de interviews. Zo haakten Winny de Jong, Philomena Bijlhout en Firouze Zeroual af. Een kort portret staat echter wel van hen in dit boek als ook van de inmiddels overleden Kamerleden Jim Janssen van Raaij, Ferry Hoogendijk, Frits Palm, Wien van den Brink, Ton Alblas en Jan van Ruiten. Soms goed van de tongriem gesneden, dan weer schuchter aan het woord komend, komen alle 26 Kamerleden van de LPF van weleer langs.

Waar was jij toen Pim stierf? Menig Nederlander kan het zich als de dag van gisteren herinneren. Deze vraag komt in ieder geval voorbij. Vullings heeft scherpzinnige vragen gesteld zonder te veel van zijn geïnterviewden te eisen. Het geheel blijft warm, menselijk, eerlijk en open. Vullings komt heel integer op de lezer over. Hij heeft echt interesse in de personen die hij interviewt, een open en uitnodigende houding neemt hij aan. Knap dat hij zo ook op de Kamerleden overkomt. De meeste LPF-leden willen zo min mogelijk in de media naar voren komen. Ze schuwen de pers. Zien enkel de schaduwzijde van de journalistiek. Vullings weet deze ban te doorbreken. Milos Zvonar, nummer 12 voor de LPF: 'Ik ben trots dat ik de man ondersteund heb, Pim Fortuyn. Over zijn ideeën wordt nog steeds nagedacht, dat gebeurt nu ook met dit boek en daar ben ik blij mee.'

In een voorwoord legt Joost Vullings uit hoe en waarom hij te werk is gegaan. Hij legt op geheel eigen wijze verantwoording af aan de lezer. Verleden, heden en toekomst zijn nauw met elkaar verbonden. Deze drieslag komt geregeld terug in de vraaggesprekken. Aan het eind van zijn boek, dat een geweldige cover heeft, komt 'stiefvader' Peter Langendam aan het woord. Het is mede door hem zo ver gekomen met de LPF.

Alle 26 Kamerleden staan op de foto voorin het boek. Af en toe kun je terugkijken tijdens het lezen van de interviews en de persoon goed in je opnemen. Opmerkelijk is dat Vullings in de gesprekken ook de karakters van de zeer verschillende Kamerleden tentoonspreidt. Je voelt haarscherp aan hoe de een en de ander in elkaar steekt. Dat maakt deze gesprekkenbundel des te meer de moeite waard gelezen te worden. Je krijgt mooie anekdotes mee, a-ha-herinneringen komen in je op en politieke analyses op die bizarre LPF-jaren worden je helder voorgeschoteld.

Opgaan, blinken en verzinken... Woorden die in je opkomen als je dit boek leest. Vullings weet de lezer bijna 400 pagina's lang te behoeden voor het laatste.