Wat een broodjeaapverhaal. Oké, dit is ietwat cynisch bedoeld; een echt broodjeaapverhaal is het niet... Maar bij de vertaling naar het Nederlands (vermoed ik) wordt dit niet al te gebruikelijk woord ietwat te vaak gebruikt. Zo vaak dat het me eigenlijk irriteerde. Maar goed dit terzijde. Jammer dat ik het boek geleend had bij de bibliotheek anders had ik het aantal x nog wel even geteld. Tevevs vraag ik me af of Peter James het boek Hartslag van de schrijfster Tess Gerritsen heeft gelezen. Het verhaal komt aardig overeen, een beetje te eigenlijk. In beide boeken spelen jonge potentiële Oost-Europese slachtoffers voor illegale transplantaties een rol. Hartslag is echter al in 1996 geschreven en heeft minder langdradige verhaallijnen.
Ten dode opgeschreven is een vlot geschreven boek dat je echt uit wil lezen. Sommige passages over het privé-leven vind ik wel wat te langdradig, maar het bleef spannend en kent een sterke ontknoping.