Na het overlijden van Appie Baantjer zette Peter Romer de serie rond het bekende duo De Cock en Vledder voort. Ik vroeg me af of er veel verschil zat in schrijfstijl, of dat Peter Römer door zijn lange samenwerking in de huid van Appie Baantjer kon kruipen… Hier een verslag van de eerste boeken van zijn hand

Deel 80: De Cock en de moord op maat (2017)
De Cock, zo begint het nieuwe boek, nu geschreven door Peter Römer, wil zijn vrouw verrassen voor hun huwelijks jubileum met kaartjes voor het Concertgebouw. Als hij daar voor de kassa in de rij staat, krijgt hij een belletje via zijn mobiele telefoon dat er in het Concertgebouw een lijk ligt; De Cock doet het af als een misplaatste grap door zijn jolige jongere collega’s, maar het blijkt serieus. Dan worden er nog twee mensen vermoord gevonden, die totaal niets met elkaar te maken hebben. Bij de Cock, met cee-oo-cee-kaa, kriebelt ergens in zijn hoofd een oude herinnering, en gaan we terug in de tijd. Maar lost die oude zaak de nieuwe moorden op? 

Deel 81: De Cock en een duivels dilemma (2017)
Appie Keizer moet naar een begrafenis van de penningmeester van de voetbalclub van zijn zoontje; een dag later wordt van diezelfde club een ander lid in de sloot rond het voetbalveld gevonden en De Cock moet naar Ookmeer om die zaak te onderzoeken. Deze man blijkt tot de kascontrolecommissie van de voetbalclub te behoren; de vraag is: is hij na de uitvaart met een dronken kop verdronken of is hier sprake van moord? Het wordt een lange weg voor De Cock met cee-oo-cee-kaa alvorens ze het duivelse dilemma ontdekken wat ten grondslag ligt aan deze doden. 

Deel 82: De Cock en de naakte waarheid (2018)
De Cock wordt op zondagmorgen vroeg gebeld voor een lijk in een dancing/club; hij ligt op één van de herentoiletten en is gevonden door de schoonmaker. Er worden geen duidelijke aanwijzingen gevonden voor moord, en de ruimte is op die laatste toilet (waar het lijk werd gevonden) al helemaal schoongemaakt, daarom wordt De Cock meteen doorgestuurd naar de volgende dode: een hoertje dat naakt op de grond in een peeskamertje ligt, gewurgd. Bij het verzamelen van alle gegevens blijkt dat beide personen uit dezelfde woonplaats komen. Daarom gaan ze maar meteen bij beide ouders op bezoek. Een studente en een visser, wat is hun verband, en wat is de waarheid? Een verhaal van deze tijd. 

Deel 83: De Cock en de dood van een kerkrat (2018)
Aan de vooravond van kerst wordt een dode man gevonden in zijn kantoor, en het feit dat iedereen tussen kerstavond en de jaarwisseling vrij is, ontlokt aan De Cock de uitspraak: Als je een moord wilt plegen, doe dat dan in deze periode, geen haan die er dan naar kraait. Blijkbaar wist iemand anders dit al, want na de kerst wordt nog een man gevonden in een verlaten kerk, en De Cock moet lijdelijk afwachten tot begin januari alvorens hij met de resultaten van het sporenonderzoek aan de slag kan. Pas dan blijkt dat Okke, de vermoorde man, een drugsverslaafde was, die illegaal in de kerk verbleef en alles behalve geliefd was. Een kerk die leeg stond, die verkocht was aan… de andere dode man, de makelaar die de kerk had gekocht. Wederom twee zaken die zo op het oog niets met elkaar te maken hebben…

Deel 84: De Cock en de Zwarte Weduwe (2019)
De Cock loopt op Zorgvliet, de begraafplaats langs de Amstel, voor de uitvaart van zijn oud-collega, Cor Huidekooper, die op straat in elkaar was gezakt en ter plekke overleed. Een gezonde vent, altijd gesport; hij runde de laatste jaren een eigen detectivebureau. Zoals we De Cock kennen, zet hij vraagtekens bij zo’n plotselinge dood. Als ze rond het graf staan en zijn vrouw Evelien de eerste schep aarde op de kist mag gooien, is een klein opvallend vrouwtje met een dikke buik haar voor en met triomf gooit ze een rode roos op de kist. De Cock gaat op een eerste onderzoek uit, maar wordt al snel in de wielen gereden door Buitendam, waar hij zich niets van aantrekt. Dan voelt De Cock overal ogen op zich, zit iemand achter zijn bureau te rommelen en wordt hij uiteindelijk ontvoerd… Wat is hier aan de hand? Een boek van deze tijd, waar de onderwereld een stevige greep in de bovenwereld krijgt, en ook niet alles meer kan worden opgelost.

Deel 85: De Cock en de Levende Dode (2019)
Uit de gracht rond het mooie Amsterdamse Stopera-gebouw wordt een lichaam opgevist. De Cock en Vledder worden er wel bijgehaald, maar men gaat al snel uit van een dronken sloeber, die in de nacht een plas staat te doen aan de rand van de gracht en voorover tuimelt. Maar… de gulp zat dicht! Dus geen dronken wildplasser en daarmee wordt het toch een zaak voor De Cock en zijn jonge collega’s, vooral als er ook een melding binnenkomt van een vermiste man. Het geheel speelt zich af rond een beroemd balletgezelschap uit Sint-Petersburg en in het mooie Amsterdamse Opera-gebouw. We maken kennis met de directrice van het Russische Zacharovaballet, de balletmeester, met de mensen van de kleding, de grim en de jongens rond het toneel, allemaal bevlogen mensen met in hun hart het ballet. Als De Cock in het leven van deze Russische danser gaat spitten, blijkt het toch niet zo’n lieverdje te zijn geweest, want de balletwereld is ongekend zwaar en de rivaliteit is groot: een val is zo gemaakt… 

Met betrekking tot deze (nieuwe) serie boeken rond De Cock (met cee-oo-cee-kaa):
De man (De Cock) is het zelfde, de verhalen zijn het zelfde opgebouwd, maar het sausje van Appie Baantjer ontbreekt, het sausje die van De Cock een kleine charmeur maakte en elk verhaal iets luchtigs mee gaf, het sausje die van De Cock een inspirerende boevenvanger maakte en op zijn eigen-wijze naar een spannende climax toewerkte die we toch niet hadden kunnen voorspellen.

Mij vallen de volgende verschillen nogal op:
-  De Cock wordt hier geschreven als *De Cock met cee-oo-cee-kaa*, ipv ceeooceekaa, zoals Appie Baantjer schreef. Je ziet dus al lezende meteen dat dit de andere auteur is.
-  Dick Vledder heeft in deze verhalen een grotere inbreng, is niet meer zo onnozel, maar wordt meer en meer jolig en begint overal grapjes over te maken, die zeker niet altijd worden gewaardeerd.
-  En wat mij het meest opvalt: De Cock wordt nu opeens bij moorden in geheel Amsterdam gehaald, in boek 80 is zijn eerste moord in het Concertgebouw aan de Van Baerlestraat, en later ook in Over-Amstel, vlak naast Duivendrecht, in boek 81 is het in de wijk Ookmeer, terwijl hij wel nog steeds verbonden is aan het bureau Warmoesstraat. Ook is de volgorde van onderzoek anders: nu is de technische recherche er al en zijn ze al met het sporenonderzoek bezig, en moeten De Cock en Vledder nog komen dan wel wachten tot de plaats delict wordt vrijgegeven.
-  Een ander opvallend gegeven is, dat Buitendam opeens met zijn voornaam (Corneel) wordt aangesproken, zo ook dokter Den Koninghe.(Enneaus). Buitendam krijgt ook een wat lachwekkende rol rond het wegsturen van De Cock. Het is nu meer de niet te missen (misplaatste) kers op de taart ipv een echt meningsverschil, waarbij Buitendam buiten zichzelf raakt en De Cock uit zijn ogen wil laten verdwijnen.
-  Mevrouw De Cock krijgt ook een groter podium door het verhaal heen, af en toe zijn we dan ook bij De Cock thuis, aan de gracht – en aan het einde van het verhaal zitten ze rond de tafel aan een heerlijke maaltijd ipv aan de cognac met hapjes en bespreken met elkaar de zaak.
-  Tot slot neemt de zwaardere criminaliteit – overeenkomstig de huidige tijd – een grotere rol in, en zijn de thema’s gekozen uit de moderne maatschappij. 

Als rasechte Amsterdammer kan ik zeggen dat deze boeken leuk blijven, al lijken deze boeken veel meer op de t.v.-serie rond De Cock, en onderscheiden zich daardoor wel degelijk van de geschreven originele boeken van Appie Baantjer rond De Cock. Maar dat kan ook niet anders, er zit zonder meer een generatie verschil tussen beide auteurs, en een politieserie schrijven voor een t.v.-productie is toch heel anders dan een politieserie schrijven uit je grote hutkoffer aan ervaringen in de Amsterdamse onderwereld en misdaad. Ook zijn de nieuwe boeken voor mij wat ongeloofwaardig, want de originele De Cock (het eerste boek dateert van begin 60’er jaren) zou inmiddels rond de 80-90 zijn (Baantjer liet hem met de tijd meegroeien en ouder worden) en zou dus al hoog en breed met pensioen zijn gegaan Peter Römer laat hem doorwerken en is in de tijd blijven stilstaan.

Wat mij betreft had men er beter aan gedaan om een punt te zetten achter de zo geliefde De Cock, hoe zwaar ons dat ook zou vallen, en de serie voort te zetten rond een andere persoon, bijv. rond Dick Vledder, of een andere (vrouwelijke) speurder; men had meer ruimte gekregen om die hoofdpersoon verder uit te bouwen en inhoud te geven, de verhalen aan de huidige ontwikkelingen rond politie en justitie aan kunnen passen en rond de huidige zware misdaden op te bouwen; dan waren de veranderingen die we nu tegenkomen ook veel logischer geweest.

Maar… bepaal liever zelf wat je er van vindt.