De gelukszoekers

Een heerlijk voorjaarszonnetje. Een lekker bakkie cappuccino. Een knorrende kat op schoot. En een boek van Aline van Wijnen. Meer had ik niet nodig om een me een zaterdagmiddag helemaal gelukkig te voelen en de corona-ellende even te vergeten!

Voor de buitenwereld lijkt Melanie, de hoofdpersoon uit Bestemming geluk, al het geluk van de wereld te hebben. Ze heeft een goedlopende juwelierszaak, lieve ouders, een rijke vriend, een mooi appartement, ze maakt verre vakantietripjes en eet in luxe sterrenrestaurants. Wanneer Melanie naar het altaar loopt om haar vriend Duke het jawoord te geven, beseft ze dat ze eigenlijk helemaal niet gelukkig is. Dit is niet het leven wat ze leiden wil. Maar wat wil ze dan eigenlijk wel? En hoe kan ze weer gelukkig worden?

Ook haar vriendin, schrijfster Olivia lijkt op het eerste gezicht een gelukkig mens. Ze heeft een fijne dochter, haar boek is succesvol en sinds kort heeft ze een nieuwe vriend. Maar waarom botst het steeds tussen Olivia en haar dochter? Waarom maakt ze zich toch zo ontzettend druk om de recensies op Hebban en Goodreads? En waarom krijgt ze toch nog steeds een warm gevoel als ze aan haar ex Daniël denkt? Ze waren samen heel gelukkig, wat is er misgegaan?

Koerier Alex levert dagelijks pakjes af in de juwelierszaak en neemt bestellingen voor de goudsmid in ontvangst. Toch heeft Melanie nooit meer dan drie woorden met hem gesproken. Wanneer ze met autopech langs ze weg staat, biedt Alex zijn hulp aan. Melanies ogen worden opeens geopend; de Russische Alex blijkt eigenlijk best een knappe vent te zijn! Wanneer Melanie te horen krijgt dat hij geen politieke vluchteling, maar gelukszoeker is, knapt ze enorm op hem af. Maar zijn Alex, Olivia en Melanie niet alle drie gelukszoekers?

Aline van Wijnen heeft een fijne vertelstijl. Het was of dat ik een middagje met een goede vriendin aan het babbelen was. Voordat ik er erg in had, was het boek uit. Ondanks dat het een luchtig verhaal is, zet de schrijfster haar lezers met dit verhaal ook aan het denken.                                                                                    

• Ben ik in mijn koopgedrag een Melanie (geef ik makkelijk geld uit?) of een Alex (bewust en zuinig)?
• Wat versta ik onder een asielzoeker, politieke vluchteling of gelukszoeker? Kan ik Alex's motieven begrijpen?   
• Ook ik schijf schrijf graag recensies. Hoe belangrijk zijn recensies en boekenblogs eigenlijk voor schrijvers en lezers? Onderbouw ik mijn mening wel goed genoeg? Hoeveel waarde hechten lezers eigenlijk aan die fonkelende Hebban-en Goodreads-sterren?   
•                         

Blz 39: ‘Mensen lezen die reviews. Als ze haar twee sterren zien en die vernietigende opmerkingen, kopen ze mijn boek niet. O Mel, ik word hier zo verdrietig van. Je hebt geen idee wat het voor me betekent.’

Blz 52: Die Hebban-en Goodreads-kwesties lijken haar meer te boeien dan haar dochters welzijn. Is dat echt zo? En zo ja, waar is het ooit mis gegaan?

Blz 57: Ik kreeg een melding van Hebban dat er een artikel online stond en wat denk je? ‘De Duisternis van de Nijl’ staat in de top tien historische romans van het jaar! Op Hebban! Wat een verrassing, en dan zo vroeg in de ochtend, ik zweef de hele dag van geluk!’

Een heerlijk feelgood-verhaal vol wijn, cappuccino, blinkende sieraden, liefde en geluk!       

Door de coronacrisis organiseren het CPNB, Hebban, de boekwinkels, de bibliotheek en vele uitgeverijen allerlei #ikleesthuis acties. Uitgeverij de Boekerij heeft een leuke challenge.    

https://www.hebban.nl/spot/boeken-met-een-ster/nieuws/het-geheime-kistje-van-elle-aline-van-wijnen