Geef mij maar een (oorlogs)boek van Jacques Vriens

Op vrijdag 10 februari werd bij boekhandel van der Meer in Noordwijk het startschot gegeven van de actie Geef mij maar een boek. Dit jaar draaide de actie om het boek Achtste groepers huilen niet van Jacques Vriens. De boekhandel had voor deze feestelijke gelegenheid alle achtste groepers van het dorp uitgenodigd, dus het was er een heel gezellige drukke boel! De schrijver vertelde over zijn boeken, las leuke stukjes voor en beantwoordde tientallen vragen. Toen het tijd was om naar huis te gaan trakteerde de boekhandel alle aanwezige kinderen op een gratis exemplaar. Cees en Oscar, van basisschool Wakersduin, waren als allerlaatste aan de beurt om hun boek te laten signeren. Vriens bleef, zelfs na het zetten van 150 handtekeningen, vrolijk lachen en nam alle tijd om met hen op de foto te gaan!

Als je zo’n beroemde schrijver in het echt gezien hebt, is het natuurlijk leuk om niet alleen het actieboek, maar ook een andere boeken van hem te lezen.  Enkele kinderen uit groep 7 en 8 lazen het boek Oorlogsgeheimen.   

De elfjarige Tuur en zijn buurmeisje Maartje wonen in Zuid-Limburg. De kinderen krijgen steeds meer last van die rotte oorlog. De meester op school is niet meer te vertrouwen, het eten is op de bon, de Duitsers maken de dienst uit in het dorp en de volwassenen lijken steeds meer geheimen voor hen te hebben.  Maartje en Tuur besluiten dat zij geen geheimen voor elkaar mogen hebben. Tuur vertelt dat er een Engelse soldaat bij hen op de zolder verstopt zit. Maartje onthult dat ze  joods is, ze heet geen Maartje maar Tamar. In de oorlog kun je niemand vertrouwen. Maartje en haar onderduik oom en tante worden verraden en door de Duitsers opgepakt. Tuur en zijn familie weten op tijd te vluchten en duiken lange tijd onder in de Limburgse mergelgrotten. Jaren na de oorlog zoekt Daniël, de broer van Tamar, Tuur op en vertelt hem dat zijn zusje in een concentratiekamp is omgekomen.

Wat vinden leeftijdsgenootjes van Tuur en Maartje van dit boek?

Niki (groep 8) Ik vond het boek geweldig! Ik vond het boek continue spannend. Ik vond Tuur grappig en Maartje een leuk persoon. Maar Lambert vond ik stom. Maar in de film zijn Lambert en Tuur vrienden, in het boek niet (VGM). Ik had het boek in 1 dag uit!

Marcin (groep 8) Ik vond de film het leukst omdat je dan echt kon zien hoe de Tweede Wereldoorlog er uit zag. Ik heb geleerd dat je in de oorlog niemand kunt vertrouwen. Ik vond Lambert een verrader, Maartje en Tuur waren wel ok.

Brian (groep 8) Ik vond de film erg mooi. Eigenlijk vind ik alle oorlogsfilms mooi.

Mirre (groep 8) Het is een schitterend boek. Ik kon niet stoppen met lezen. De film vond ik minder mooi, maar wel leuk.

Maaike (groep 8) Ik heb de film gezien en ook het boek gelezen. Ik vond de film heel mooi.

Luuk (groep 7) Ik heb het boek gelezen en vond hem mooi. Ik heb heel veel van de oorlog geleerd. Tuur was heel dapper. En Maartje die is soms bang.

Iris (groep 7) Ik vond de film heel mooi. Ik heb geleerd dat vrienden er altijd voor je zijn. De film was leuker dan het boek omdat je het verhaal er achter zo beter snapte.

Puk (groep 8) Ik heb het boek niet gelezen, maar wel de film gezien. Ik vond het een leuke film, nu weet ik een beetje hoe het was in de oorlog.

Teun (groep 8) Het boek is spannend, maar je moet het wel begrijpen anders snap je de film niet.

Sanne (groep 8) Ik vond de film mooier dan het boek omdat je dan echt het verdriet en de ruzie enzo ziet. Ik heb er van geleerd dat je je vrienden moet helpen als ze in gevaar zijn.

Pien (groep 7) Ik vond het boek heel realistisch en de film heel mooi. Maar toch was de film leuker. Want nu kon ik het met eigen ogen zien. Ik heb geleerd dat je normaal je vrienden helemaal niet bijzonder vindt. Behalve als ze er opeens niet meer zijn, zoals Maartje. Ik was heel benieuwd naar het geheim van Maartje. Hun klasgenoot Lambert was een stomme irritante jongen!

Vriens gaat geen oorlog onderwerp uit de weg in het boek. Jodenvervolging, concentratiekampen, honger, verraad, onderduiken......alles komt aan bod. Ondanks deze moeilijke onderwerpen vonden alle kinderen het een mooi en vaak zelfs een leuk boek. We hopen dat Vriens nog lang niet van plan is om met pensioen te gaan, zodat we allemaal nog heel veel van hem kunnen leren.