Eieren zoeken

Dat zal hem geen windeieren hebben gelegd                                                                                

David Benioff is een succesvolle (scenario)schrijver.  Bij uitgeverij Signatuur verschenen drie boeken: Het 25e uur, De duivel komt naar Orekhovo en Stad der dieven. Dit laatste boek is onlangs opnieuw uitgebracht door uitgeverij Meridiaan. Ondanks dat Benioff één van de scriptschrijvers van beroemde films als Wolverine, De vliegeraar en Game of Thrones is, had ik nog nooit van de man gehoord. Dankzij Hebban viel dit boek bij mij door de brievenbus en mocht ik gezellig meekakelen in de leesclub.

Twaalf eieren, dertien kuikens?                                                                                      

Leningrad 1942: Wanneer de 17-jarige Lev een dode Duitse parachutist van zijn dolk berooft, wordt hij in een kerker gegooid. Hij belandt in een cel met de 20-jarige Kolja, een deserteur uit het Rode Leger. Beide jongens verwachten de doodstraf te krijgen. Hun verbazing is groot als ze in plaats van de kogel een opdracht van een generaal krijgen; de jongens moeten hem binnen 5 dagen 12 eieren bezorgen voor de bruidstaart van zijn dochter.  Dit klinkt als een echte meevaller….

De opdracht blijkt geen eitje te zijn                                                                                                      

De twee jongens lijken elkaars tegenpolen te zijn. Lev is nog een kind. Het is een zachtaardige jongen met nog niet zoveel levenservaring. Door zijn tijd in het leger is Kolja gehard. Kolja is een opgewekte jongen, hij kletst er vrolijk op los, maar is soms wat te impulsief. De jongens zijn maar 5 dagen met elkaar onderweg, maar het lijkt een eeuwigheid te zijn. Ze maken veel mee. De reis die de jongens ondernemen is niet zonder gevaren. Ze lijden bittere kou, ontsnappen aan een stel kannibalen, ontmoeten jonge Russische meisjes die als prostituees gevangen worden gehouden, belanden bij een groep Partizanen en worden tot slot gevangengenomen.

Een vreemde haan op het erf                                                                                       

Hoofdpersoon lev is een Joodse jongen. Ondanks dat dit een oorlogsboek is gaat het verhaal niet over de vervolging van Joden. De schrijver legt de nadruk op de situatie waarin de gehele Russische bevolking verkeert. Er is honger, wantrouwen, geweld, haat, kou en wanhoop. Toch merk je wel tussen de regels door dat Joden gewantrouwd worden door hun landgenoten.

• Blz 54: Wie was je vader eigenlijk, Haakneus? 
• Blz 77: Nu hij wist dat ik een Joods was, wilde hij het liefst de huid van mijn gezicht pellen, dat kon ik aan hem zien.                                                                           
• Blz 136: Partijfunctionarissen en Joden sluiten duistere dealtjes.                                             
• Blz 144: De Russen waren al een bastaard volk, maar werden helemaal verpest door de zigeuners, Joden en zwerflustige Turken.                                                                   
• Blz 273: Lev is dubbelvervloekt: wel de neus niet het geld!

Kolja is een haantje de voorste

• Oorlog - Het verhaal speelt zich af tijdens WOII. Toch is oorlog niet het belangrijkste thema. Het verhaal zou zich ook op een andere achtergrond af kunnen spelen.
• Vriendschap - Het verhaal draait om vriendschap. Twee wildvreemde jongens worden met elkaar opgezadeld. Naarmate de dagen verstrijken wordt de vriendschap en het vertrouwen groter. Ook verandert de onderlinge verhouding. In het begin is Kolja de leider van het stel. Langzaamaan neemt Lev steeds meer initiatieven en gaat hij uiteindelijk over tot een actie die je aan het begin van het verhaal haast voor onmogelijk hebt gehouden.
• Liefde/ seksualiteit - Kolja schept graag (en veel) op over zijn vele vrouwelijke veroveringen. Lev heeft nog geen ervaring op dit gebied. Toch is hij degene die zijn ware liefde in het verhaal ontmoet.
• Volwassen worden – In een oorlog wordt een kind veel te snel volwassen. Lev begint als een kind aan het avontuur, maar voert na vijf dagen als een volwassene een gruwelijke daad uit.

Achteraf gekakel

Het boek krijgt van mij drie sterren. Het verhaal zit goed in elkaar; de schrijver heeft een interessant stukje geschiedenis neergezet. Ik vind het knap dat de schrijver de meest heftige situaties een luchtig tintje weet te geven. Zo liepen ene moment de rillingen over mijn rug, terwijl ik het volgende moment moest, glimlacht om een opmerking van Kolja. Alleen het slot van het boek vond ik een beetje een domper. Het was nogal abrupt en niet helemaal zoals ik me 300 bladzijden lang voor ogen had gehad. Mocht Benioff ooit zijn eigen boek gaan verfilmen, dan hebben de deelnemers van de leesclub hem veel werk bespaard door alvast de hoofdrolspelers te kiezen https://www.hebban.nl/spot/meeleesboek-stad-der-dieven/nieuws/stad-der-dieven-de-film. Wendy en Harriet, bedankt voor de fijne leeslcub en Hebban en Meridiaan voor het mooie boek. 

Scene 1: Kokkin Jelena: Raina, is de ham al geroosterd? Lena, haal de kersenwijn uit de kelder. Katja, schil de aardappelen niet zo dik. Sofia, is de vispastei nog niet klaar? Katinka weeg de bloem en de suiker en oh waar blijven mijn eieren voor de bruidstaart?
Scene 2: De kolonel verschijn in de keuken met Kolja, Vika en Lev.
Kokkin Jelena: Wat fijn daar zijn mijn hulptroepen. Meisje begin jij maar aan de bruidstaart. Vika: Maar ik kan helemaal niets maken wat moeilijker is dan cornflakes.
Kolonel: Dan bakt jij die taart Kolja. En waag het niet om ook maar een minuut op je reet te gaat zitten! En jij Lev raspt de wortels, maar spoel eerst je mes af voor je begint. Vika gaat de kippen slachten, dat is weer eens wat anders dan een stel Duitsers.
Scene 3: Er wordt nog urenlang gekookt, gebakken en gebraden voor een overheerlijk bruiloftsmaal. Wanneer als klap op de vuurpijl de prachtige roze bruidstaart de zaal in gebracht wordt, ontbreken er drie grote punten. Op het moment dat de kolonel dit ontdekt, zijn de drie dieven al vertrokken.

Uitleg: Scene 1: Op bladzijde 311 vinkt een officier al dit voedsel af op een lijst. Scene 2: Op bladzijde 12 zegt Vlika/ de grootmoeder van de schrijver dat ze weigert iets klaar te maken wat ingewikkelder is dan cornflakes. Op bladzijde 302 wordt Kolja in zijn bibs geschoten. Vlika is scherpschutter en met dolk van Lev is een moord gepleegd.