Ruim twintig jaar geleden besloot ik vegetariër te worden. Toen ik vijf jaar geleden ging samenwonen, deed de wederhelft binnenshuis gewoon mee. Op een gegeven moment gingen we de uitdaging aan om vegan te eten, maar dat vonden we toch iets te veel van het goede en na een week vonden we het dus wel weer welletjes. Te veel gedoe. Wel probeer ik wat vaker vegan te koken, goed voor het milieu en de gezondheid. Ik kocht het boek De dunne vegan ter inspiratie.

De dunne vegan is, de titel zegt het al, geen dik kookboek: 136 bladzijden. Het is opgedeeld in ontbijt- en lunchgerechten, voorgerechten, hoofdgerechten, feestjes & vrienden en toetjes, taart & ander zoet. Zo is er voor elke maaltijd wel iets te vinden, maar het nadeel is, dat er per categorie dan maar weinig gerechten zijn. Zo staan er bijvoorbeeld maar drie ontbijtgerechten in dit boek.

De dunne vegan komt uit dezelfde serie kookboeken als De dikke vegetariër, maar oogt aan de binnenkant heel anders. Overzichtelijk en met prachtige kleurenfoto's bij de meeste recepten. Ingrediënten en bereidingstijd zijn groen gedrukt, waardoor ze er goed uitspringen. In kaders vind je tips en variaties op de recepten. Al met al maakt de opmaak dit al een heel prettig boek om uit te werken!

Aan tafel!

Ik besloot een hoofdgerecht te maken, maar werd ook verleid door de toetjes.

Allereerst maakte ik de teriyakispiesjes met zoete groenten en simpele rijstpilaf. Anders dan de ondertitel van het boek, Lekker snel, lekker makkelijk, lekker gezond, doet vermoeden, vond ik dit gerecht niet per se lekker snel. Kan ook aan mijn keukenvaardigheden liggen.

De teriyakisaus kun je gewoon in de winkel kopen, maar bij dit gerecht stond een kader met hoe je deze saus makkelijk zelf kan maken. Dat heb ik dus gedaan en is prima gelukt! De spiesjes smaakten dan ook heerlijk, de tofoe kreeg hierdoor echt een goede smaak.

Een leuk gerecht en met de groenten is het een vrolijk, kleurrijk geheel. Zoals je kunt zien, kom je met dit gerecht ook gemakkelijk aan de dagelijkse aanbevolen hoeveelheid groente. Dit gerecht is ons goed bevallen en gaan we dus zeker vaker op tafel zetten.

Zelf sla ik regelmatig het toetje over, maar mijn vriend heeft niet gegeten zonder toetje. Ik besloot de Hemelse modder (chocolademousse) te maken. Dit gerecht is niet alleen vegan, maar je voegt ook geen suiker of vet toe (afgezien van wat er dan eventueel in je chocoladereep zit, maar dat is dus even bewust kiezen in de winkel!)

Dit gerecht was dan weer wél snel en makkelijk te maken. Binnen vijf minuutjes was het klaar, toen was het alleen even wachten tot het in de koelkast opgesteven was.

Ook de chocolademousse is echt voor herhaling vatbaar, zo lekker! Grappig genoeg had ik dat niet echt verwacht, want ik stond wel even te kijken toen ik de ingrediëntenlijst zag. Er gaat namelijk een avocado in. Het recept beloofde dat ik die niet zou proeven en dat is echt waargemaakt. Ik heb mijn vriend, die niet eens wist dat ik vegan gekookt had, nog laten raden wat er in zat, maar die kwam niet eens in de buurt.

De mousse vult wel enorm, dus het is bijna een maaltijd op zich :)

Al met al vond ik het erg geslaagd om uit De dunne vegan te koken en dit boek zal ik dus vaker uit de kast trekken!

Eten jullie wel eens veganistisch?