Titel: Ivory apples

Auteur: Lisa Goldstein

Genre: Fantasy

Aantal bladzijden: 288

Verwacht: 15 oktober 2019

Het verhaal

Ivory apples is jaren na verschijning nog steeds een enorm succes. Er hangt echter een groot mysterie rondom de schrijfster van dit boek. Niemand weet of Adela Madden nog in leven is. Behalve dan haar achternichtjes, die hun oudtante Maeve noemen om te voorkomen dat iemand achter de waarheid komt.

Op een dag ontmoeten Ivy en haar zusjes in het park een vrouw, Kate. De jongere meisjes zijn al snel dol op deze vrouw, maar Ivy vindt het vreemd dat Kate ineens opgedoken is en zoveel tijd en aandacht aan hen besteed. Als blijkt dat Kate overmatige interesse heeft in Ivory apples, beseft Ivy dat ze alles op alles zal moeten zetten om haar familie te beschermen.

Recensie

Ivory apples doet al snel denken aan Ellendige avonturen van Lemony Snicket. Ook hier worden kinderen wees en probeert een schurkachtig figuur zich hun familie erfdom eigen te maken door zich als hun voogd op te stellen. Ivory apples heeft echter een grimmige sfeer, enigszins vergelijkbaar met de sfeer uit Coraline, waardoor dit boek een stuk serieuzer - en enger - is.

Daarbij komt dat Ivory apples geen kinderboek is, alhoewel de lezer dat bij de start van het boek misschien wel even denkt. Het verhaal start met vier jonge zussen die niet mogen verklappen dat hun tante de beroemde schrijfster van het boek Ivory apples is. De ernst hiervan komt in eerste instantie nog niet over. Dat Ivy in het bos uitgekozen wordt door de elfachtige Piper lijkt eveneens een onschuldig avontuur, al zet Piper Ivy wel aan tot ongewenst gedrag op school. Al snel wordt het echter serieuzer. Ivy loopt weg van huis en onder invloed van Piper steelt ze, heeft ze seks met diverse mannen en vrouwen én steekt ze dingen in brand. Dat begint met vuilnisbakken, maar die worden al snel vervangen door huizen. Ook de gezinssituatie, het wees zijn en een onbetrouwbare voogd hebben, heeft serieuze effecten op het welzijn van de zussen. Kortom, er zitten serieuze problemen en thema's in dit verhaal die niet geschikt zijn voor kinderen, maar op verschillende punten vind ik het toch weer te jeugdig voor een volwassen boek. Ik zou het zelf nog het meest als een YA boek zien.

Boek over een boek

Wie van boeken over boeken houdt, zal het verhaal van Ivory apples zeker kunnen waarderen. Het boek geschreven door Adela Madden vormt het startpunt van het verhaal. Er hangt veel mysterie rondom dit boek en de schrijfster, niet alleen voor de lezers in het boek maar ook voor de lezers van dit boek. Ivy, die zelf net zo min echt iets weet, probeert de geheimen van haar oudtante te beschermen. Dit is een tijd lang heel interessant, maar voldoet net niet helemaal. Dit komt vooral doordat, als je eindelijk het hele verhaal kent, je je afvraagt of dit geheim nu echt al die moeite waard was. Het blijft ook lastig om in te schatten waar de grens ligt tussen macht en onmacht van de sprites. Aan de ene kant kunnen ze blijkbaar gevangen worden, aan de andere kant lijken ze mensen echt niet nodig te hebben en zijn ze prima in staat om hun eigen hachje te redden. Helemaal overtuigd was ik dus niet.

Wel heel interessant vind ik dat de wereld uit het boek in het boek (ja, dit gaat steeds beter klinken. Beide boeken heten ook Ivory apples, dus titels toevoegen gaat het niet helderder maken!) ook in het boek weer terugkomt. De fantasiewereld is daadwerkelijk geschapen.

Fantasygehalte

Daarmee kom ik op het volgende punt: het fantasygehalte. Dat de fantasywereld uit het boek ook daadwerkelijk gemaakt is door de schrijfster en haar muze, is leuk. Helaas zien we eigenlijk maar weinig van deze wereld, deze komt maar heel kort in het boek voor. Verder zorgen de sprites als elfachtige wezens die zich in mensen nestelen voor voldoende fantasygehalte. Deze sprites kiezen zelf mensen uit en dienen voor deze uitverkorenen als muzes. Zowel Maeve als Ivy worden op deze manier geïnspireerd om te schrijven. Met de muzes zit er een mooi stukje Griekse mythologie in het verhaal verwerkt.

Het fantasygedeelte in het boek is wel meer een soort achtergronddecor. Piper is wel het grootste deel van het verhaal aanwezig, maar staat niet op de voorgrond. Het verhaal lijkt vooral te draaien om de benarde gezinssituatie waarin de zussen terecht komen. Fantasy is wel aanwezig, maar het is niet waar het verhaal om gaat.

 *** sterren

Ik geef dit boek drie sterren.