Marina Folkers is schrijfster van feelgoodromans. Na zes mooie titels laat ze zich nu van een andere kant zien met een historische roman. Toch is het niet zo totaal anders, want ook hier is een romantische verhaallijn aanwezig en wijkt het niet zo veel af van haar andere verhalen.

Mij werd gevraagd of ik mee wilde doen met een blogtour. Geen ‘gewone’ met een recensie, maar een blogtour met allemaal verschillende blogs. Nog voor ik wist wat de bedoeling was had ik al JA gezegd. Het boek had ik al gespot in de aankondigingen en aangezien ik veel van historische romans hou, stond deze gelijk op mijn wensenlijstje.

Via de post kreeg ik een stapel losse A4-tjes. Heel handig ben ik niet en ik zag alles al op de grond liggen. Ik ben dus zo verstandig geweest om het aan de eettafel te lezen. Helemaal zo slecht nog niet, want de zon scheen door de ramen en het was een heel cosy plekje.

Daarbij nam het verhaal van Aleyah en de graaf van Weshley castle me helemaal mee naar het Engeland van 1546, waar zigeuners nog rondtrekken en de klassenverschillen groot zijn. Heerlijke personages, leuke verwikkelingen en pittige dialogen. Er zit humor in het verhaal en er is liefde, maar er is ook jaloezie en verraad en er zijn geheimen. De spanning loopt nog op naar het einde en dan komt toch echt het moment dat het laatste A4tje wordt omgeslagen en is het afgelopen…. Ik slaakte een diepe zucht. Niet alleen omdat het verhaal was afgelopen en ik nog wel meer had willen lezen, maar ook omdat ik nu iets moest verzinnen voor de blogtour.

Het ging niet zo eenvoudig als ik dacht, maar er rolde uiteindelijk een gedicht uit mijn toetsenbord.
Ik heb met veel plezier deze nieuwe historische roman gelezen en zie graag meer van deze verhalen van Marina Folkers in de toekomst verschijnen.