Soms komt er iemand met een plan waarvan je denkt: Waarom was dat er niet al jaren, en waarom heb ik het niet bedacht?

Deze keer kwam Hebban's Sander Verheyen samen met Henk Jan Smits en Jeffrey Willems van Max radio met het idee om aan het einde van het jaar een Nationale Uitleesweek te starten. Iedereen heeft tenslotte wel een boek liggen dat niet uit is, maar wel de moeite waard is om uit te lezen. Vaak blijft zo'n boek liggen omdat er andere boeken 'voor' gaan, of door tijdsgebrek of gewoon 'uit het oog, uit het hart'.

Mijn eerste reactie: Eén boek? hoezo slechts één boek, volgens mij liggen er wel meer...
En ja hoor. Volgens mijn boekenplank 'ben ik aan het lezen'. zijn er toch echt een aantal boeken waarin ik enthousiast begon, maar waarvan ik het einde niet heb gehaald (8). Nog erger: ik heb een boekenplank aangemaakt: "ooit in begonnen, maar niet uit" (9). 

De uitleesweek was dus een mooie gelegenheid om in ieder geval één, mogelijk twee boeken uit te lezen en van de 'ben ik aan het lezen' plank af te halen.

Boek 1 De Boekendief - Markus Zusak
Een boek waar ik al zoveel over had gehoord en gelezen, en toen het in de kringloop stond heb ik het meegenomen om te laten verdwijnen in mijn boekenkast. In de #leesuiteigenkast maand stond het op de planning. Dat boek moest en zou ik gaan lezen! En dus in begonnen, maar het pakte me niet helaas. De boeklegger zat nog op pag 163....

Waarom het niet wilde? Het was wat vaag, veel sprongen in tijd, veel wisselende gebeurtenissen en andere boeken die dus voorgingen. Maar nu ik had besloten om het uit te lezen ging het stukken beter. Ik was kennelijk net op een punt gestopt waar het juist allemaal begon. De verhaallijnen kwamen samen, puzzelstukjes vielen op z'n plek en nu pakte het me wel.
Bepaalde delen waren mooi een aangrijpend, andere stukken wat minder, maar ik ging als een speer en zo was de Boekendief #weluit.

Boek 2 Fuzzie - Hanna Bervoets
Het tweede boek dat ik graag uit wilde lezen was Fuzzie. Ik kocht het als ebook toen het net uit was. Het leek me zo'n mooi verhaal, over een pluizig bolletje dat bij mensen kwam die eenzaam waren. De ereader was gestopt op pagina 21.
Waarom heb ik dat nooit uitgelezen? Ik weet het niet, waarschijnlijk omdat er andere boeken voor gingen, maar ook de eerste hoofdstukken zijn wat vreemd en vaag.

Voordat ik verder ging heb ik wat recensies bekeken, die nogal varieerden. Meer lezers die het boek niet uit hadden gelezen, maar genoeg die er wel van hadden genoten. En zo verdween ik in de wereld van Fuzzie. Gedurende het verhaal bleek dat mijn uitgangspunt niet goed was geweest. Twee van de hoofdpersonen (Maisie en Florence) waren dacht ik oude eenzame dames, maar dat bleken jonge vrouwen en ex-geliefden. Toen dan eenmaal recht gezet was, kwam ook het verhaal beter tot zijn recht. Meer personen kwamen in het verhaal met als rode lijn het zachte pluizige pratende bolletje. En het bleef me boeien, ik vond het mooi en heb het uiteindelijk in twee dagen uitgelezen. Toch knaagt er nog één verhaallijn, hoe loop het af met Stephan en Dellina? Of heb ik toch nog wat gemist?
In ieder geval Fuzzie #weluit

Met nog twee dagen op de teller van 2017 stort ik me nu weer op 'nieuwe' boeken. Maar het uitlezen smaakt wel naar meer.
Mijn voornemen is dan ook gelijk een persoonlijke challenge:

Lees elke maand 1 boek uit van de 'eens begonnen maar nooit uitgelezen' verzameling