Een huiler? Ik? Nee hoor. Er moet heel wat gebeuren voor ik huil. Ja als ik val en pijn heb, dan drupt er weleens wat. En toen mijn vader ziek werd, toen ook. Maar huilen om fictieve personages in een boek, dat gebeurt me niet zo vaak. Toch heb ik een aantal boeken waarbij de tranen rijkelijk vloeiden, en vandaag is er weer een bijgekomen. Met stip op 1 in mijn top 5!

Tranentrekkers

Als ik terug kijk naar wat ik allemaal heb gelezen, dan is dat best veel. Diverse genres door elkaar. Het ene boek weet me te raken, het andere boek totaal niet. Als ik dan verder kijk naar boeken die me hebben weten te raken, dan is dat ook weer te verdelen in boeken die me raakten en die nog bleven rondspoken in mijn hoofd, en boeken die dat ook deden, maar die me op het moment van lezen zo raakten, dat de tranen vanzelf begonnen te druppen tot stromen aan toe.

Een van die boeken was Een man die Ove heet. Je weet dat het er aan zit te komen, een oude brombeer die een hart van goud blijkt te hebben en aan het einde er niet meer is. Ik miste hem ook! En de tissue box werd leeggetrokken.

Ook Versplinterd van Dani Atkins, een boek met een bijzondere opbouw. Een boek wat de een mooi vind en de ander niets aan. Mij raakte het hard! Ik las het uit in bed, maar in plaats van lekker in slaap te vallen lag ik een partij te snotteren aan het einde.

En het boek Het meisje uit het verscholen dorp van Irma Joubert trof me halverwege wanneer dat dappere meisje wordt weggestuurd, na wat ze allemaal heeft gedaan voor haar familie. Pure fictie, maar hartverscheurend.

En de laatste waarbij de box tissues goed van pas kwam is Ik zonder jij van Kelly Rimmer die ik las na een tip van Marleen.

Een box vol tissues leeggejankt

Sinds gister heb ik er weer eentje bij. Het boek De tien wensen van Lucy Harte zag ik voorbij komen en het verhaal sprak me aan. Ik reserveerde het boek bij de bieb en het duurde even, want het was nog niet beschikbaar. Maar daardoor kon ik wel een nieuw exemplaar ophalen, en ik las het in twee dagen uit. Het verhaal is mooi en vol liefde, er gaat niet zoveel mis en af en toe is er wel veel toeval, maar dat zijn kleine dingetjes waar je snel over heen stapt. Het personage Maggie leeft in reservetijd. Ze heeft een donorhart, maar ze weet niet hoe lang dat goed blijft gaan. Dan breekt haar hart en moet ze van ver komen om uit een diep dal te komen, maar ze krijgt die kans. Ze pakt die kans en leeft intens. Maar aan alle mooie dingen komt een einde.

Het verhaal bouwt zo mooi op dat je het einde eigenlijk niet wilt lezen. De laatste bladzijdes waren ook niet te lezen, want de tranen stroomden over mijn wangen en ik moest mijn leesbril afzetten want ik zag niets meer. Zo gek heb ik het nog niet eerder mee gemaakt. Met stip op 1 in de tranentrekker top 5 staat De tien wensen van Lucy Harte van Emma Heatherington.

Heb jij weleens een tissue box moeten laten aanrukken omdat het echt niet meer kon? Laten we eens op zoek gaan naar de grootste tranentrekkers in boekvorm! Doe je mee? Plaats je top 5 in een reactie hieronder en dan zien we vanzelf welke de meeste tranen heeft doen vergieten.