In hoofdstuk Stasia wordt Simon geïntroduceerd in de familie als toekomstige echtgenoot voor Stasia. De vader van Stasia geeft hoog op van Simon, want hij hield van Poesjkin, hij droomde van de grote napoleontische bals en was echt tot tranen toe bewogen bij Het Zwanenmeer. Deze waarden, die getuigen van liefde voor het oude Rusland, de goede oude tijd, zijn ook belangrijke waarden voor de chocoladefabrikant.

Odette, Siegfried en twee zwanen (Bolsjojtheater, 1901)

Klassiek ballet gecomponeerd door Pjotr Iljitsi Tsaikovski

Het zwanenmeer is een klassiek ballet in vier bedrijven. Het Bolsjojballet bracht het stuk in première op 4 maart 1877 in het Bolsjojtheater te Moskou. Het verhaal is waarschijnlijk afgeleid van diverse sprookjes, onder andere De gestolen sluier van Johann Musäus en het Russische sprookje De witte eend. Vermoedelijk schreven Vladimir Begitsjev en Vasily Geltser het libretto. De oorspronkelijke choreografie is van Julius Reisinger. Tjaikovski componeerde de muziek.

Op 31-12-1927 vindt er een groots gemaskerd bal plaats in het huis van Ramas en Christine. In de nacht van dit feest zou het leven van de twee zusters dramatisch veranderen. Stasia verkleed als witte zwaan, ontmoet Sopio. Christine, met Venitiaans masker, trekt de aandacht van de Grote Kleine Man.

Zwanenmeer - Het verhaal 

Het is feest op het kasteel omdat prins Siegfried, onbezorgd en uitgelaten, jarig is. Moeder berispt hem en zegt dat hij op het volgende bal een meisje moet kiezen om mee te trouwen.

Siegfried is met zijn gevolg op jacht en komt een meer met zwanen tegen. Voordat het jachtgezelschap op de zwanen wil gaan schieten, verschijnt Odette, de koningin van de zwanen. Tovenaar von Rothbart betovert de jonge vrouwen. Iedere nacht nemen de zwanen even hun ware gdaante aan. Siegfried wordt verliefd op Odette en vraagt haar naar zijn volgende bal te komen en wil met haar trouwen. Maar de betovering wordt verbroken en als zwaan gaat Odette weer naar het meer.

Siegfried gaat weer naar het kasteel. Op het volgende bal komen er een aantal meisjes om de liefde van de prins te winnen. Eén van hen is Odille, dochter van de tovenaar, ze lijkt sprekend op Odette. Siegfried verklaart Odille de liefde terwijl Odette treurt. Wanneer Siegfried het bedrog uitlegt aan Odette eindigt het sprookje, de tovenaar laat het stormen en de twee geliefden vinden elkaar, maar verdrinken in het meer.

In het boek, deel Christine, zijn er parallellen te trekken met het Zwanenmeer.

Chistine wordt als volgt beschreven: "Ze had een tere, blanke huid, gaaf en glad als porselein, een rank, elegant figuur en soepele ledematen. Haar gelaatstrekken waren bijna volmaakt symmetrisch: een kleine, rechte neus, hoge jukbeenderen, een fraai gevormde, wijnrode mond, een lange zwanenhals en niet in de laatste plaats amandelvormige, moerasgroene ogen met volle wimpers. In die ogen leken zich talloze kleine duiveltjes te hebben verzameld die vuurtjes stookten" 

Ramas zou de prins kunnen voorstellen, Christine is mogelijk Odette (ondanks het feit dat Stasia het zwanenkostuum draagt) en de Kleine Grote Man kan gezien worden als de tovenaar.

Christine en Ramas houden van elkaar en worden uit elkaar getrokken door de Kleine Grote man, met als bizarre apotheose :

Ramas: "Tot die oudejaarsavond, waarna zijn dienstreizen talrijker werden, tot hij op een avond een theaterkaartje in de prullenbak vond, waar op de achterkant in het hem maar al te bekende, kriebelige handschrift stond: ‘Ik ben gek op je.’Toen stortte Ramas Iosebidzes wereld in en ging zijn droom in rook op, de zwanenzang begon pathetisch, groots, begeleid door een antiek koor. Want Ramas was een man van het grootse"

Ramas en Christine bedrijven de liefde: "De kreet leek op een geboortekreet, hij leek op een lofzang, hij bejubelde de lust en de intimiteit, hij werd steeds hoger, alsof iemand een aria inzette, een vibrerende, zuivere stem" Daarna komen de passages met het beruchte flesje en de vondst van de levensloze Ramas. Nu is Chistine veilig voor de Grote Kleine Man en Ramas heeft zich ook bevrijd door de dood te kiezen.

Zwanenzang. Gravure van Reinier Persijn.

Zijn er nog meer verwijzingen naar het Zwanenmeer, Zwanenzang of de Zwaan in het algemeen? En speelt de sluier, waarop het Zwanenmeer mogelijk deels op gebaseerd is, een rol?

Dit blog is tot stand gekomen door de oplettendheid van Cindy, zie ook haar bijdrage op Christine 20 november.

Hartelijk dank Cindy!

Eigen werk 22-11-2016