Met vijftien deelnemers bogen we ons de afgelopen weken over het debuut van de Zweedse auteur Lina Bengtsdotter. Scandinavische thrillers zijn nog altijd hot – de vraag is of Bengtsdotter zich in het rijtje van de grote namen kan scharen. Benieuwd naar het oordeel?

OVER DE VROUW DIE TERUG MOEST

In dit debuut – dat in het Zweeds overigens Annabelle heet – volgen we Charlie Lager. Deze rechercheur is ooit naar de hoofdstad verhuisd om haar verleden achter zich te laten en vooral te vergeten. Dan verdwijnt er echter een meisje, Annabelle, na een avondje feesten in het afgelegen dorp waar Charlie juist nooit meer over na wilde denken: Gullspång. Ondanks haar twijfels besluit Charlie besluit terug te keren en haar verleden te trotseren, ook al worstelt ze met een alcoholverslaving en wil ze niet dat haar collega’s van haar geheim weten.

LEESCLUB

Op een aantal van de leesclubvragen waren er uiteenlopende meningen te vinden. Je leest ze hier in een notendop.

Troosteloze uitzichten

Deze thriller lijkt niet meteen op de gevoelens te spelen. Saar: ‘Toen ik de vraag las, had ik de neiging om te zeggen dat het verhaal me niet raakte, maar dat is niet waar. Alle drie de verhaallijnen deden wel wat met me.’ Veel deelnemers roemden de manier waarop Bengtsdotter de uitzichtloosheid en troosteloosheid van het dorp beschreef. Corina: ‘Niemand schijnt een vrolijk bestaan te leiden. Voor mij een omgeving waar je, zodra je kunt, zo snel mogelijk wil ontvluchten.’

Goed einde, slecht einde?

De een kan het einde waarderen, waar de ander meer verwachtte. Marjoleine: ‘De vrouw die terug moest is niet heel spannend, maar heeft een zeer verrassend plot.’ Saar zag de ontknoping ook niet direct aankomen: ‘Bengtsdotter vlecht in haar boek drie verhaallijnen samen tot een ontstellende ontknoping, al blijven er een paar losse eindjes hangen die me met een onbevredigd gevoel achter laten.’ Voor Joyce wrong de schoen helemaal: ‘De uiteindelijk ontknoping laat het boek als een nachtkaars uitgaan en dat is jammer, want het verhaal had zeker potentie voor meer.’

Annabelle en De vrouw die terug moest

Iedereen was het er over eens dat Charlie de grootste focus had in het verhaal, al waren de meningen verdeeld of de Nederlandse titel ook daadwerkelijk beter bij het boek paste. Toch begreep iedereen waarom de uitgeverij voor een andere titel koos: Marjoleine dacht bij de titel Annabelle aan de gelijknamige horrorfilm, terwijl Barbara moest denken aan titels van Stephen King (zoals Christine).

BEOORDELING

Ondanks de soms wat afwijkende meningen over bepaalde elementen in het boek, zaten de uiteindelijke beoordelingen niet ver van elkaar vandaan. Vijf deelnemers beoordeelden de debuutthriller met 3 sterren; de resterende tien deelnemers met 4 sterren. Dit zorgt voor een gemiddelde van 3,5 ster.

Lieke is wel te spreken over Charlie: ‘[Charlie’s] personage draagt het boek vrijwel moeiteloos. Haar droge, cynische humor zorgt ervoor dat alle ellende niet al te zwaar wordt.’ Frank is het hiermee eens: ‘Bengtsdotter brengt wel enkele interessante en geloofwaardige personages tot leven maar kan, ondanks de drie interessante verhaallijnen, toch niet voor een constante spanning zorgen doorheen het boek.’

Die ontbrekende spanning in een groot deel van het verhaal komt in meer recensies naar voren, bijvoorbeeld in die van Anoushka: ‘Het enige waar het niet aan heeft voldaan voor mij is de spanning. Die is niet zoals verwacht. Als er staat dat het een debuutprijs heeft gewonnen voor beste thriller dan kan ik dat toch niet helemaal plaatsen.’ Ze voegt daar echter wel aan toe: ‘Schrijven kan ze!’