Gelukkige dagen van Renée van Marissing
Eindelijk heeft Hebban ook haar eigen Boek van de Maand. Met dit initiatief richten we ons op nieuwe boeken die volgens ons extra aandacht verdienen. Dit zijn vooral niet de boeken waarvan we aannemen dat ze de weg naar de lezer toch wel zullen gaan vinden. Het panel van het Hebban Boek van de Maand richt zich op literaire romans, spannende boeken en verhalende non-fictie.
Hebban Boek van de Maand
Gelukkige dagen
Renée van Marissing
Sil is zesenveertig en heeft de ziekte van Alzheimer. Met haar werk als bioloog heeft ze recent moeten stoppen. Ze slijt uren in herinneringen aan de groep vrienden met wie ze in haar jeugd toneelvoorstellingen maakte; dag en nacht brachten ze samen door en de toekomst leek onbegrensd. Tot hun vriend Ruben plotseling overleed. En nu moet Sil zich tot haar eigen kleine, eindige leven verhouden.
Haar geliefde Lina probeert met de hulp van Barbara en Pier, die ook tot de vroegere vriendengroep behoorden, zo goed als ze kan voor haar te zorgen, maar Sil glijdt steeds verder weg in verwarring en eenzaamheid.
De ontdekker
Redacteur Debbie
Hoe kan een roman rond zo'n vreselijk onderwerp als vroegdementie mooi zijn? En toch is Gelukkige dagen van Renée Marissing dat. Het boek is ook verdrietig, frustrerend, wanhopig en oneerlijk. Net als het voor de personages in het verhaal is. Zij beleven heel fijne momenten en heel afschuwelijke, maar steeds minder van de een en steeds meer van de ander. Ze moeten zich overgeven aan wat er gebeurt en nog te gebeuren staat. Genieten van wat er nog te genieten valt en geen enkele verwachting koesteren. Frustratie inslikken en accepteren wat er nog wel is. Tot ook dat er niet meer is. Van Marissing heeft haar roman opgedeeld in seizoenen. Bij elk nieuw seizoen is Sil een eind omlaag gevallen, een stuk geheugen en een stuk zelfstandigheid kwijt. Deze sprongen het duister in zijn erg sterk neergezet door de schrijfster en het is als lezer echt even slikken bij de start van elk seizoen. Sil, haar echtgenote Lina en hun vrienden en familie proberen wanhopig vast te grijpen wat en wie ze liefhebben, maar tegen deze oppermachtige vijand is niets opgewassen. In een voortdurende staat van halfpaniek grijpen hun handen slechts om losse zandkorrels. De enkele kunstjes die ze tot hun beschikking hebben slaan geen deuk in een pakje boter, maar ze houden zich braaf aan de adviezen voor omgang met hun dementerende geliefde.
Gelukkige dagen is een roman rond een wrede ziekte. Het biedt een angstaanjagend inkijkje in de vernietiging door deze ziekte van een gezonde, actieve, intelligente vrouw. En het toont op een indringende manier hoe vreselijk het voor de achterblijvers is om hun dochter, geliefde, vriendin, collega beetje bij beetje te zien verdwijnen.