Eind april begonnen we met 15 lezers aan de debuutthriller van Kasper van Beek, Vogelvrij. Paul Heijnen laat weten dat hij zich ingeschreven heeft omdat hij nieuwsgierig is naar de uitwerking van het geheugenverlies bij de hoofdpersoon, omdat hij zelf ook met hersenletsel door het leven gaat. Om te beginnen hebben we eerst maar eens stilgestaan bij de cover. Daphier vind het wat nietszeggend, terwijl Tilak het juist een mooie maar grimmige cover vind. Nog in het leescafé weet medelezer Paul ons al te prikkelen door ons, onder andere, te vragen naar onze ideeën bij het begrip Vogelvrij.

Severine: “Vogelvrij” is erg beeldend geschreven, waardoor het boek zeer vlot leest. Je ziet de gebeurtenissen echt voor ogen, alsof je naar een film kijkt. Wat mij niet verwondert, aangezien Kasper van Beek filmproducent is.

Aftrap deze discussie is de vraag welk personage favoriet is en waarom. Voor JaJansen is dat Olaf, omdat zij met name getroffen werd door zijn onmacht om achter de waarheid te komen. Veel andere lezers geven aan dat ze geen favoriet personage hebben, omdat geen van de personages er echt uitspringt. Dit geldt ook voor Evi van den Biggelaar, al geeft zij aan dat Mila, als ze toch moet kiezen, favoriet is vanwege een karakter waar wel potentie in zit. Verschillende thema’s worden genoemd over Vogelvrij maar voor Tilak staat “geheim” als thema toch wel op de voorgrond. Daphier omschrijft het als “niets is wat het lijkt”, terwijl voor Stellina juist “vertrouwen / verraad” als de juiste omschrijving voelt. Uiteraard zijn deze in het discussiegedeelte door allen uitgebreid onderbouwt.

Silvia van Elzelingen: Van Beek verdeelt zijn boek in drie gedeeltes, een inleiding, de roadtrip en als laatste de ontknoping, dit alles vooraf gegaan door een proloog. De proloog is spannend en vraagt naar meer. Helaas zet van Beek deze toon niet voort in zijn verhaal.

De schrijfstijl van Van Beek wordt door de hele groep beschouwd als vlot en filmisch, iets wat wel goed lijkt te passen bij de achtergrond van de auteur die afgestudeerd is als de filmacademie, zo vertelt hij zelf in het draadje “Vragen aan de auteur”. Toch heeft dit ook een nadeel, zo benoemd onder andere Jeanine Leerkotte, want doordat het zo gedetailleerd beschreven wordt kun je er je fantasie niet meer zo goed op loslaten. Een belangrijk element dat de meeste lezers, waaronder Silvia van Elzelingen, wel is bijgebleven is de vogel die met regelmaat terugkomt. Voor Isabelle Driesmans is dat dan juist weer de mentale toestand van Olaf, zijn wantrouwen en verwardheid, die door het boek heen blijft spelen en voor Wendy en Karina is juist de foto waar alles mee begint het belangrijkste element. 

Stellina: Het boek leest heel vlot, maar beklijft niet en dat is wat jammer want de veelbelovende proloog en het uitgangspunt (foto) laten zien dat de schrijver meer in zijn mars heeft.

Om ook het boek eens ouderwets te beoordelen, zoals in de vroegere online leesclubs van Hebban, is alle lezers gevraagd om een cijfer te geven aan spanning, schrijfstijl, plot, psychologie, originaliteit en leesplezier. Opvallend hierin is wel de spanning bij niemand hoger krijgt van een 7 en er zelfs een aantal keer een 3 of 4 werd gegeven. Opmerkingen hierbij zijn dat het nergens echt spannend wordt op een enkel moment na, dat het slechts het gevoel oproept door te willen lezen maar dat de spanning ontbreekt en dat de spannende situaties die er waren onvoldoende werden uitgewerkt.

Tilak: Het boek gaat zeker spannend van start. Jammer genoeg zwakt de spanning gedurende het verhaal wel behoorlijk af. Doordat het boek beeldend geschreven is, als ware het een filmscript, bleef het mij gelukkig wel boeien.

Bij de vraag of een volgend boek van Kasper van Beek direct weer op de leesstapel zal belanden geeft Paul aan dat dit bij hem zeker het geval zal zijn, aangezien hij nieuwsgierig is naar hoe de auteur zich ontwikkelt. En passant trakteert hij ons op nog de product-life-cycle, een leuke toevoeging en mooie onderbouwing van zijn mening. En ook Daphier wil een volgend boek wel lezen, omdat de originaliteit van Vogelvrij haar heeft aangesproken en ze hoopt dat een volgend boek beter, maar net zo origineel, zal zijn. Voor Stellina en Jeanine Leerkotte ontbreekt teveel spanning en zij zien een nieuw boek van de auteur niet zo snel op hun nachtkastje belanden.

Wendy: Het boek neemt je mee in een spannende zoektocht naar de waarheid over de foto's .Het verhaal leest vlot en tijdens het lezen blijf je je afvragen hoe het nu allemaal in elkaar steekt.

Nog even staan we stil bij mogelijke acteurs voor de film van het boek, Kasper van Beek komt tenslotte uit die hoek. Veelal dezelfde namen komen voorbij, Waldemar Torenstra, Carice van Houten en Barry Atsma worden genoemd en even lijkt zelfs de complete fanclub van Flikken Maastricht aanwezig, zo vaak worden zij genoemd. Ook is men zeer nieuwsgierig naar de uitwerkingen van de dromen van Olaf en de scenes waarin de vogel voorkomt.

Maar dan komt toch ook echt het eindoordeel van deze leesclubdeelnemers in zicht. Alle recensies lees je hier. Met zowel beoordelingen van 2, 3 als 4 sterren kan het niet anders dan dat er een fraai gemiddelde ontstaat; van 3 sterren voor Vogelvrij.