Met 10 lezeressen begonnen we aan deze leesclub, Al gauw sloten Magalie en Simone gezellig aan met een eigen exemplaar.
We hebben met zijn allen een fijne discussie gehad over dit boek, waar verschillende meningen werden gegeven, waardoor we ook weer wat van elkaar leerde, dat maakt een leesclub ook leuk.
Verschillenden vragen kwamen aan bod waarin we het boek uitgebreid bespraken, hier zie je er een paar uitgelicht.

Over het boek

Wanneer de veertienjarige Riley Lup verdwijnt, begint een nachtmerrie die de Ierse politie nooit voor mogelijk had gehouden. Pas na de vermissing van zeven kinderen ontdekken ze een geheimzinnige sekte die bloemen achterlaat op de plaatsen van de verdwijningen. Maanden later is de zaak ‘opgelost’ en rechercheur Murph Stonewall wordt geprezen om haar aandeel daarin, maar de conclusie blijft aan haar knagen. De drie belangrijkste sekteleiders zijn nooit gevonden en één kind is nog steeds spoorloos – Riley.

Een jaar later ontvangt Murph bloedstollend nieuws: de eerste sekteleider blijkt naar Rotterdam te zijn gevlucht, maar is daar op gruwelijk wijze vermoord. Vastberaden zet ze de achtervolging in. Er is alleen één ding waar ze nooit rekening mee had kunnen houden: de dader, gewapend met een houthakkersbijl, accuboor en jachtgeweer, is niemand minder dan Elena Lup, die wraak neemt voor wat haar en haar dochter Riley is aangedaan. En Elena is niet alleen; Riley zit naast haar in de auto.

Schrijfstijl
Van de schrijfstijl van een auteur kun je altijd genoeg over praten, wat de een juist fijn vind ziet de andere juist anders.
De schrijfstijl van een debuterende auteur kun je daar aan zien dat het juist zijn of haar debuut is of helemaal niet, het kwam allemaal voorbij in de leesclub.
De schrijfstijl werd over het algemeen als prettig ervaren,al hadden sommige van ons wel moeite bij het lezen omdat de zinnen best lang waren, ook was er veel spreektaal. en heel veek komma´s.
Ook werd de schrijfstijl beeldend gevonden.

AdrieMeinsma: Het is wel passend bij de thriller. Het geheimzinnige in een zin is toch wel wat je verwacht bij een thriller. Als je leest moet het zijn alsof je een film leest in mijn gedachten.
Ik heb helaas ontzettend veel moeite met de schrijfstijl. Alleen het vreemde vind ik dat ik dit niet met ieder hoofdstuk heb. Het ene hoofdstuk vind ik bijna niet doorheen te komen, terwijl er ook hoofdstukken zijn die juist heel gemakkelijk lezen. Ik vind zelf persoonlijk dat er teveel details in 1 zin gebruikt worden.
Dat vind ik een ingewikkelde vraag. En waarom? Nou iedere schrijver heeft zijn eigen schrijfstijl. En of dit nou bij het eerste boek is of bij de 10e. Vaak blijf je de schrijfstijlen terugzien in de boeken. Dus nee, ik zie niet bij het debuut Van Siep Hendriks dat hij een debuut auteur is!

Weekendlezer: De schrijfstijl vond ik uitvoerig. Het komt op mij over dat er over elke zin is nagedacht. Veel leestekens, soms hele lange zinnen: ' Dan ga je al snel richting de Bloemendaal,' zei Elijah, en toen beide rechercheurs geen blijk van herkenning leken te tonen, vervolgde hij: 'Een gewoonte uit het victoriaanse tijdperk; bloemen werden destijds gebruikt om allerlei soorten boodschappen over te brengen. Willekeurig een blz. opengeslagen (182).
Het stoorde mij niet. Ik vind het wel mooi en knap gedaan. Het boek is prima leesbaar. Of je kunt lezen of een boek een debuut is vind ik lastig te beoordelen. Deze vraag moet misschien terugkomen als Siep meerdere boeken op zijn naam heeft staan zodat je kunt vergelijken.

Jessica B: Ik vind de schrijfstijl duidelijk, ondanks de vele komma’s, en helder. Hij gebruikt geen moeilijke woorden waardoor het verhaal goed te volgen is. Er staan weinig moeilijke of lange beschrijvingen in het boek. Dat past goed bij deze thriller, omdat het de spanning vergroot. Je blijft doorlezen, omdat je snel wilt weten wat er gaat gebeuren.
Zoals hierboven al gezegd vond ik het goed leesbaar. Geen ellenlange beschrijvingen het houdt de snelheid erin, daar houd ik wel van. Al doet het soms ook wel af aan de diepgang van sommige delen van het verhaal. Zoals het moment waarop Simon sterft, daar stapt ze wel heel snel overheen.
Oh dat vind ik een hele lastige vraag. Ik heb daar eerlijk gezegd nog nooit op gelet bij mijn leesvoer. Ik maak dat onderscheid bij mijn boekkeuzes nooit, dus een beetje lost bij deze vraag. Ik heb in die zin niks bijzonders opgemerkt wat betreft schrijfstijl.

Setting
Het verhaal speelt zich af in meerdere verhaallijnen waarvan eentje zich afspeelt een jaar eerder in Ierland waar Rilet ontvoerd wordt door de sekte en de andere verhaallijnen spelen zich af een jaar later waar ze worden verteld vanuit Elena, en Murph.
Je gaat in het boek steeds terug van het heden naar een jaar terug.
Ondanks dat het in die verschillende verhaallijnen werd verteld, was hetvaak wel duidelijk voor wie de grote rol was tijdens dat hoofdstuk, dat werd aangegeven door middel van een bloem, zo hadden de hoofdstukken die over Elena gingen een anjer, bij Murph stond er een lelietje van dalen en bij de hoofdstukken terug in de tijd van Riley stond een sneeuwklokje.
Het werd door veel lezers een beeldende setting gevonden, waar je goed voor je kon zien wat er gebeurde en hoe het eruit zag.
Al was dat bij sommige scenes misschien iets te, dat je ze goed voor je kon zien.
Ook vroegen we ons bij deze vraag af welke scene het meeste horroreffect had.

Marbooksandmore: Ik vond het verhaal heel beeldend en gedetailleerd beschreven, waardoor ik constant het gevoel had zelf in de situatie te zijn beland. Ik kon dan ook echt voor me zien hoe en waar de situatie zich afspeelde. Dit was enorm prettig.
Er waren meerdere situaties maar een springt er toch echt uit: Het moment van Murph en Simon in de auto. Hierbij werd ik zoals in een horrorfilm heel beeldend meegenomen in de situatie waar Murph een horror versie van Simon zag. Alles werd hierin beschreven, tot aan geuren en gedetailleerde gevoelens. Het was alsof ik zelf in de auto zat en dit meemaakte.

 BoekenwurmpjeSharon: Ik vond de setting mooi en beeldend. Hierdoor had ik af en toe het idee dat ik er al toeschouwer bij stond.
Zelf vond ik de horror nogal meevallen. Natuurlijk waren de stempels die de kinderen kregen en waaruit de bloemen bloeiden wat gruwelijk. Net als de scène rondom de ruzie tussen Murph en Simon of de kroningsceremonie. Toch schuif ik het boek eerder onder een psychologische thriller met een duister randje dan onder horror.

Renate: Het is beeldend neergezet je hebt wel het idee dat je er ook daadwerkelijk bij bent, je ziet het ook voor je, waardoor je sommige momenten ook zo voor je ziet gebeuren.
Het leest alsof er een film voor je afspeelt, iets wat aan de andere kant soms helemaal niet fijn was omdat ik dingen snel voor mij zie.
Vind het ook leuk dat het boek zich in meerdere landen afspeelt en ook gewoon in Nederland.
Wat het meeste indruk heeft gemaakt zijn de ogen van de kinderen waar bloemen uitgroeide en ook het moment van de eerste moord en wat er allemaal met hem was gebeurd en wat ervoor werd gebruikt dat vond ik wel horror een soort Saw achtig om een accuboor te gebruiken.

Beauvigo:  de setting werd echt goed neergezet door Siep! Ik zag het onderkomen van de sekte zo voor mij. Dit geldt overigens ook voor de gruwelijke scenes; zoals de bloementuin aan het einde van het verhaal.
Het landhuis waar uiteindelijk de bloementuin is aangelegd en gevonden.

Magalie: De setting werd zeer beschrijvend neergezet. Ik zag als het ware de bloempotten in de ogen zitten... je kon ze bijna aanraken in je gedachten. En huiveringwekkend toch wanneer je eraan denkt.
Er waren wel een paar situaties: het kind dat door Elena werd gezien in de hamburgertent. Daar voelde je al een eerste horror-prik. Ook de troonzaal was akelig, ik kon mij er toch best wat bij inbeelden en hoewel het compleet van de pot gerukt is, zou een zieke geest het zeker tot uitvoering kunnen brengen.

Spanning
Spanning en ontknoping zijn 2 hele belangrijke elementen in een thriller.
Wel werd er hier door de lezers verschillend over gedacht, sommige gaven het boek een 7,5 maar er werden ook lagere cijfers gegeven voor de spanning zoals een 4, maar vaakst werd er een cijfer rond de 6 a 7 gegeven. Al kwam dat lage cijfer soms ook doordat het luisterboek een hele andere ervaring was qua spanning dan het als het boek gewoon werd gelezen.
Ook over de ontknoping waren de meningen verdeeld zo wisten sommige van ons al gauw welke kant het opging en wie de dader was, terwijl voor ondere de ontknoping een grote verassing was.

BoekenwurmpjeSharon  Ik vond het boek met vlagen best spannend en daarom geef ik het een 7. De spanning werd opgebouwd door kleine cliffhangers, maar ook door de hoeveelheid informatie die je stapje voor stapje aangeboden gekregen.
De ontknoping had ik niet zien aankomen en vond ik ook een beetje ongeloofwaardig. Normaal gesproken kan ik mij daar behoorlijk aan storen, maar dat had ik bij dit verhaal niet. Op de ene of andere manier vond ik het wel passend.

Simone Op de schaal van 1 tot 10, geef ik het boek nu een 4.. dit omdat het luisterboek het niet heel spannend maakte maar zie berichten voorbij komen dat het met het zelf lezen wel beter is dus ik wil het boek straks nog een keer lezen via een eboek. Helaas vind ik het echt jammer dat er zoveel verschil tussen het zelf lezen en het luisteren van dit boek zit. Ik denk dat als het beter zou zijn ingesproken dat het boek dan ook veel meer tot zijn recht komt.
Ik had deze ontknoping niet verwacht en begrijp het ook niet helemaal.. wederom geef ik hiervoor de schuld aan de persoon die het luisterboek heeft ingesproken. Ik ben ook zeker aan het kijken al waar ik het eboek kan vinden om te lezen want vind het echt sonde. Van wat ik dus ver heb begrepen van het slot vond ik het wel spannend, maar ook ontroerend hoe Murph als rechercheur haar ogen sluit zodat Elena kon afmaken waaraan ze was begonnen. Er zater wel hele mooie details in verwerkt dat vind ik wel heel duidelijk naar voren komen.

Phen  De spanning vond ik tussen de 6 en 7. Het was spannend, omdat je wilde verlezen over Riley en over de sekte, maar was het nagelbijtend spannend en slapeloze nachten? Nee daarvoor vond ik het toch iets te vergezocht. De ontknoping had ik niet verwacht, maar daardoor juist leuker/spannender. De laatste hoofdstukken werd je toch op een ander been gezet. Daar houd ik van

Boekentipsvananna Ik vond dit boek af en toe spannend. Ik zou het dan ook een 7 geven voor de spanning.
Ik had de ontknoping niet helemaal aan zien komen en vond hem ook een beetje verwarrend. Heb een stuk daarvan 2x gelezen omdat ik het even niet meer door had.

Adriemeinsma Ik denk dat ik voor een 4,5 ga qua spanning.
Natuurlijk zit er een bepaalde vorm van spanning in, maar ik vond hem niet ontzettend voelbaar.
En de ontknoping? Tja, het was gewoon niet mijn soort verhaal en dat betreft de ontknoping ook.

Magalie Ik zou het qua spanning scoren op een 7,5. De korte hoofdstukken, cliffhangers, perspectiefwissels en duistere sfeer zorgden voor dit resultaat.
Was het nu bovennatuurlijk of niet? Ik ben er nog steeds niet aan uit. Je kunt je dan even goed de vraag stellen of religie al dan niet echt bestaat. Daar valt over te discussiëren natuurlijk en er zullen misschien evenveel meningen zijn als deelnemers aan het debat.
Alle acties apart genomen, zou het volgens mij nog netjes verklaarbaar zijn maar als je de hele afwikkeling samen bekijkt... dan is de conclusie dat het net het menselijke overstijgt en toch wat ongeloofwaardig wordt. Maar dat heeft mij doorheen het lezen niet gestoord. Wel nog 1 x de gouden tip: dit soort materie doet het niet goed in een luisterboek, want dan ben je helemaal de draad kwijt.

Het oordeel
Voordat we slapen is het debuut van Siep Hendriks, dit zorgde voor een leeservaring waarvan je niet van tevoren kon weten wat je nu echt van het verhaal kon verwachten.
Het was een leuke leeservaring zo met zijn allen, ondanks dat de verwachtingen deels anders waren is het boek met plezier gelezen en kwamen de verwachtingen deels wel uit.
Soms ga je ook met te hoge verwachtingen een boek in, mede door de vele positieve berichten die je dan her en der gezien hebt, het is soms best lastig om met hoge verwachtingen te beginnen aan een boek.
Het  boek haalde een gemiddelde van 3,4 sterren wat een prima scoren is.

          4 sterren

Boekenwurmpje_sharon Voordat we slapen is een spannende psychologische thriller met een duister randje.
Marbooksandmore "Voordat we slapen is een meeslepende en mysterieuze thriller met een donker randje."

          3 sterren 

Jessica B Een goed en veelbelovend debuut dat smaakt naar meer!
Simone Uniek verhaal, maar het luisterboek deed het helaas tekort.

         2 sterren

Adrie "Eerlijk is eerlijk, de kaft van het boek straalt uit alsof je hem direct wilt lezen want hij is prachtig!"

 Bedankt allemaal voor jullie aanwezigheid en gezelligheid in deze leesclub!