Het belang van leesclubs is nog maar eens bewezen. Helena, Harriet, Nathalie en ik (Sigried) vonden ons boek van de maand door deel te nemen aan een - online of fysieke - leesclub. Als dat geen aanmoediging is om in te gaan op de vele mogelijkheden die Hebban hiervoor biedt! Bij Natalie stak er deze maand geen boek met kop en schouders bovenuit, maar dat wordt goed gemaakt door Jan, die twee boeken in de kijker zet.

Kris: Deze maand heeft mijn literaire reis mij vele hoeken van de wereld laten zien: Zuid-Afrika, Colombia, Engeland, Congo, Japan, Nederland. Maar uiteindelijk vond ik mijn boek van de maand november heel erg dicht bij huis: Mevrouw Verona daalt de heuvel af van Dimitri Verhulst. Dit is een boek van Verhulst uit 2006 dat ik nog niet eerder had gelezen. In zijn oeuvre bevindt het zich chronologisch tussen de opvallende, bulderende romans De helaasheid der dingen en Godverdomse dagen op een godverdomse bol en ik was dus bijzonder aangenaam verrast door de ingetogen, rustige, beeldende, bijna poëtische stijl die Verhulst in 'Mevrouw Verona...' hanteert. Echt een boek voor de koudere winterdagen en eentje om heel erg traag te lezen, zodat je er nog meer van kan genieten.

Helena: Voor de (fysieke) leesclub waar ik hier in het dorp lid van ben, had ik als leesopdracht Schittering van de Italiaanse schrijfster Margaret Mazzantini gekregen. Het boek gaat over Guido, die opgroeit op in een welgesteld gezin en zijn vriend Costantino, de zoon van de portier. Ze zijn van jongs af aan bevriend en voelen zich op een verwarrende manier tot elkaar aangetrokken. Tijdens een schoolreis naar Griekenland vindt er een eerste aarzelende toenadering tussen hen plaats, al ontkennen ze allebei hun diepere gevoelens. Daarna scheiden hun wegen en ieder begint aan een onopvallend doorsneeleven. Costantino blijft in Rome, trouwt en krijgt twee kinderen, Guido gaat in Londen wonen en trouwt met een vrouw die al een dochter heeft - maar ze blijven een moeizame affaire in stand houden, die zich veelal afspeelt in hotels rond de luchthaven van Rome. Juist als ze allebei zeker weten dat ze niet langer zonder elkaar willen leven, slaat het noodlot toe. Een onmogelijke liefde is voorbij nog voor die kon beginnen. Een boek waarin het gaat over schoonheid, schaamte, identiteit en anders durven zijn. Een rauw boek, dat ik jullie van harte kan aanbevelen!

Harriet: Mijn favoriete boek van de maand november is In de schemer fluit de merel van Linda Olsson. Dit boek heb ik deze maand gelezen met de Hebban Leesclub. Nog niet eerder las ik een boek van deze schrijfster. Op een mooie soms bijna poëtische manier schrijft ze over drie eenzame mensen die in het zelfde gebouw wonen. Alle drie heel verschillend en ieder met zijn eigen problemen. Er ontstaat geleidelijk een vriendschap tussen deze drie mensen waarbij verhalen en literatuur een grote rol spelen. Het is een lange tijd geleden dat ik een boek uit moest lezen voor ik kon gaan slapen. 

Nathalie: mijn favoriete roman van vorige maand was Marsepeinen vingers van Öznur Karaca! Öznur Karaca verraste me helemaal met haar debuut Marsepeinen vingers. In plaats van een 'gewoon goed' debuut wist Karaca me te overtuigen met een levensecht verhaal over Servi, van klein meisje tot oude vrouw. Opgegroeid in Turkije belandt ze door haar huwelijk met een in België wonende Turk in de Turkse wijk in Gent. De verschillende personages en dan vooral Servi, haar vader, de dochters Didem en Emel, haar schoonmoeder, man en tante Melahat, die een ietwat luchtigere toon in het boek brengt, fascineerden me tot op het einde. Het schijnt dat Sigried trouwens iets met het boek te maken had, als één van de eerste lezers of zo. In dat geval heeft ze meegewerkt aan de totstandkoming van een prachtig boek!  

Gigi: Ik twijfelde even over mijn juweeltje van november. Er was een debuut dat me enorm geraakt heeft vanwege het thema maar ook een historische roman uit de vorige eeuw waarmee de auteur de Booker Prize won. Ik kies voor het laatste boek, niet omdat het de Booker Prize won maar omdat ik zo goed snap dat het die prijs won. Als ik in de jury zat, had ik dezelfde beslissing genomen, denk ik. Ik heb genoten van de de schrijfstijl (waarbij ik weet dat zeker niet iedereen het met mij eens zal zijn), van iets wat ik bijzonder vond in het perspectief, van het romantische toplaagje maar het meest van de diepere grondlaag van dit boek. De structuur, waarbij een licht Droste-effect toegepast werd, sprak me erg aan. Het zal wel niet voor niets zijn dat de auteur, Kazuo Ishiguro, de Nobelprijs kreeg toegekend dit jaar. De rest van de dag is met recht een juweeltje te noemen.

Jan: November stond bij mij in het teken van het avontuur en de toegankelijkheid. Ik las de debuutroman van Daan Esch, het 700 pagina's tellende Stem. Dat is een boek van het complexe avontuur. Ik noem het een literaire opera, vol abstracties, hallucinerende beelden, barok taalgebruik. Het boek gaat over allerlei vormen van "Stem". De stem die iedereen in de barok betoverde: de stem van de castraat. Maar ook de stem van een gevierde zangeres, die zich arrogant ten opzichte van haar opdrachtgevers stelt en de stem van de zwijger. Het is een rijk boek, maar geen makkelijke kost. Je moet je verdiepen in de opera seria en muzikale structuur. Echt een boek voor de fijnproever.

Veel toegankelijker was de bundel Historische Verhalen, verhalen uit de Gouden Eeuw. In dat boek komt de Gouden Eeuw tot leven in verhalen die geschreven werden in het kader van een schrijfwedstrijd. Dit boek bevat een toegankelijke inleiding op de Gouden Eeuw en achter ieder verhaal staat keurig geannoteerd het historisch feit waarop het verhaal is gebaseerd. Er staan een paar verhalen in over de tulpen-windhandel uit de Gouden Eeuw. Die stortte in. We hebben weinig geleerd van het verleden. Hoe zal het de Bitcoin vergaan?

Sigried: Ik las voor de leesclub Laat los mijn hand van Edward Docx. Hoewel het geen perfect boek is, vond ik het knap op welke manier de auteur een moeilijk onderwerp als euthanasie op een bevattelijke en genuanceerde manier aanbracht. Hoewel Docx' stijl erg toegankelijk is, is het absoluut geen gemakkelijk boek. Tussen de regels worden pertinente vragen gesteld waar de lezer niet zomaar aan kan voorbijgaan. In de leesclub kreeg het boek een gemiddelde van vier sterren. Mijn recensie lees je hier. 

Welke boeken lazen jullie in november?