Deze onzekere crisistijden doen wat met een mens. Ook bij de Loepjes worden we geconfronteerd met het feit dat het leven nu niet altijd even gemakkelijk is, en vinden we allemaal wel enkele uitdagingen en obstakels op de weg om ons te concentreren op een boek of op ‘het schrijven van een stukje’. Dat laatste is een van de redenen dat ik even de pen overneem om toch maar weer een mooi lijstje Parels te verzamelen van de Loepjes die ze de komende maanden op hun te lezen-lijstje hebben staan en waar ze naar uitkijken om zich in te verdiepen. Hoe willen de Loepjes onder ons zich ontspannen en even het dagelijkse leven achter hen laten? Hieronder vinden jullie de vele reacties die toch weer verzameld zijn, en waaruit ook jullie weer een tip kunnen halen!

Tekst: Nathalie
Banner: Anne

Tea heeft een tijdje geleden een prachtige slag geslagen via de sociale media, vulde de eerste Schwobquiz in, en verrek, ze won ook nog een schitterende stapel van Schwob-boeken! Een beetje jaloersmakend, niet?

Tea: Begin dit jaar won ik een schitterende stapel boeken bij de allereerste Schwobquiz. Het zijn maar liefst zeven boeken uit de winter-actie en zo verleidelijk dat de eerste inmiddels gelezen is: Kangoeroe van D.C. Lawrence. De tweede, De Vriendt keert terug van Arnold Zweig ligt nu op de leestafel en de volgende Het zout der aarde van Józef Wittlin nomineer ik deze keer als het boek waarnaar ik ontzettend uitkijk.

Het verhaal speelt zich af net aan het begin van W.O. I en krijgt gezicht door ene Piotr, die ergens ver weg in een uithoek van het enorme Habsburgse keizerrijk woont. Hij is een ongeletterde, simpele, goedgelovige ziel die de keizer als een godheid vereert. Uiteindelijk bereikt ook Piotr het bericht dat de wereld op z'n kop zal zetten wanneer hem zijn dienstbevel wordt voorgelezen. Zijn reis naar het front en hoe het deze Piotr (ik houd nu al van het personage) tijdens zijn diensttijd zal vergaan maakt mij erg nieuwsgierig.

Evy zet ons misschien in haar eerste zin even op het verkeerde been, maar dan blijkt het toch ook weer over een boek te gaan… :)

Evy: Op het moment dat ik deze bijdrage digitaal neerpen, zit ik op een roze wolk van verwachting. Ik heb namelijk net (ja, echt nét) mijn lokale boekhandel gesteund en Shuggie Bain van Douglas Stuart besteld! Dus een brede glimlach is momenteel op mijn gezicht geplakt en ik heb mijn telefoon zo dicht bij mijn hand neergelegd dat de boekhandelaar zeker niet te lang de telefoon moet laten overgaan als hij me belt om af te spreken wanneer het boek in mijn bezit gaat belanden. Het boek zelf? Oh ja, daar moet ik natuurlijk ook nog even iets over vertellen. Shuggie Bain won de Booker Prize 2020 en is een autobiografisch verhaal. Ik heb de recensie van Eus Wijnhoven over de Engelse versie met open mond gelezen en de woorden 'rauw' en 'hartverscheurend' zijn blijven kleven aan me. Het is gewoon een boek dat ik MOET lezen.

Natuurlijk heb ik nog meer leesplannen voor februari en maart en ik wil er toch nog eentje delen met jullie. Sarah Crossan schreef al meerdere Young Adult-boeken in vrije vers. Nu verschijnt ook haar eerste boek voor volwassenen, Tussen ons, in dezelfde stijl en ook die zal ik in de loop van de volgende weken zeker lezen. Ik ben benieuwd hoe ze de overstap naar volwassen literatuur maakt, maar als het enigszins lijkt op Nieuwe maan, dan belooft het indringend en emotioneel te worden.

Gigi heeft ook een verrassing in petto, voor diezelfde Evy zelfs. Hopelijk schrikt ‘ons Evy’ daar niet te hard van…

Gigi: Wederom is het lastig kiezen. Stapels boeken heb ik gekocht de laatste weken. Nog grotere stapels heb ik aangeschaft en gekregen vorig jaar en ook die boeken schreeuwen om aandacht. Er krijsen zelfs ongelezen romans uit 2019 dat ze verwaarloosd worden. Al die boeken hebben een goede reden om gelezen te worden. Misschien geloof je het niet maar een nog grotere stapel boeken ligt al een behoorlijke tijd klaar om samen te lezen met onder andere mijn kleine leesclubje, mijn leescollega van het werk en met een aantal Hebban-maatjes. Ook zijn er diverse leesprojecten op Hebban waaraan ik zou deelnemen, waar ik boeken voor had aangeschaft. Ik kan van al deze boeken een heuse vesting bouwen. Het zijn er echt, ik heb ze geteld, meer dan honderd en nu moet ik hier een roman uit kiezen voor deze rubriek, sterker nog, ik moet het ook laten passen in mijn leesagenda.

Maar het kan nog spannender. Nu ik eindelijk eens besloten heb een klassieker uit de stapel te plukken bedenk ik dat we onze parel strikt geheim moeten houden totdat dit artikel geplaatst is. Hierdoor kan ik niet overleggen met mijn leesmaatje of deze buddyread-afspraak van heel lang geleden wel past in haar agenda de komende maanden. Het gaat om een boek dat mijn zoon ook wil (beter gezegd moet) gaan lezen voor school. Hij vindt het fijn als ik het dan ook gelezen heb zodat we er over kunnen discussiëren. Dat is voor mij een goede reden om een leesafspraak van anderhalf jaar geleden af te stoffen en nu eindelijk eens te starten met Spaar de spotvogel (of To Kill a Mockingbird) van Harper Lee.

Daarom, Evy, is dit een verrassing voor jou, er staat een leuk project op het programma. Ik hoop dat jij er ook blij mee bent.

Maar geen verrassingen voor een aantal anderen onder ons. Ine houdt het bescheidener en ook vooral wat beknopter, en grijpt naar een oudere parel van een auteur die ze al kent van een ander favoriet boek.

Ine: De parel waar ik naar uitkijk is De appel van Michel Faber. Ik bracht het boek al mee van de bibliotheek, in februari lees ik het. Eindelijk! Want het is al vele jaren geleden dat ik Lelieblank, scharlakenrood heb gelezen en van dat boek heb ik toen erg genoten. In De appel komt het hoofdpersonage van Lelieblank, scharlakenrood weer aan bod, maar nu in losse, korte verhalen. En al ben ik niet zo'n fan van korte verhalen, naar dit boekje kijk ik uit. Ik krijg al helemaal zin om weer op te gaan in het Londen van eind 19e eeuw...

En ook Harriët houdt het bij bekend vaarwater. Ze schreef hier in het begin van deze spot al dat een van haar favoriete auteurs Karl Ove Knausgård is en nu komt er toch wel weer een vertaling van deze Noorse in Zweden wonende auteur uit in het Nederlands zeker!

Harriët: De parel die ik de komende twee maanden hoop op te pakken om te gaan lezen is zowel een oude als een nieuwe parel. Het boek is al 22 jaar oud maar vorig jaar pas vertaald en uitgegeven in Nederland. Buiten de wereld van Karl Ove Knausgård is het debuut van deze schrijver die grote bekendheid kreeg door zijn zesdelige autobiografische cyclus Mijn Strijd. Ik ben groot fan van deze schrijver en heb genoten van zijn dikke boeken. Ook Buiten de wereld is weer een echte klepper die al een tijdje ligt te wachten om gelezen te worden. Ik ben benieuwd of hij in zijn debuut al zijn zo bekende schrijfstijl heeft ontwikkeld waar ik veel van hou. Nu nog de tijd vinden om mij helemaal onder te dompelen in deze parel. 

Martin verdiept zich op zijn beurt in het leven van een auteur die hij ‘op handen draagt’, en ziet weliswaar pas in mei (oei, we zijn een beetje te vroeg, niet waar?) een biografie op de markt komen die hij blijkbaar nu al ‘in zijn handen’ zou willen hebben. Waar het hart van vol is… 

Martin: Mijn parel verschijnt pas in mei, maar ik kan nauwelijks wachten om het boek in mijn handen te hebben. Eindelijk verschijnt er een biografie van de schrijver wiens werk ik al minstens veertig jaar van mijn leven op handen draag: Nescio. De biografie is geschreven door Lieneke Frerichs, die wat mij betreft de kenner bij uitstek is van deze wonderlijke schrijver. Nescio. Leven en werk van J.H.F. Grönloh, is de titel van dit lijvige werk (uitgeverij Van Oorschot belooft een stevig uit de kluiten gewassen boek van 576 pagina’s!). Frerichs kreeg toegang tot niet eerder gepubliceerde fragmenten uit dagboeken, brieven en andere persoonlijke documenten. Daaruit rijst volgens de uitgever een ‘fascinerend portret op van de gecompliceerde man die deze verhalen schreef’. Die verhalen hebben een basis in Nescio’s eigen leven: zijn jeugdjaren, zijn idealistische ‘Titaantjes’-periode te midden van de wereldverbeteraars in het Gooi, zijn verliefdheid op Agathe Tiket, het gezinsleven met vier dochters en zijn carrière van kantoorbediende tot directeur. Was het maar al mei. 

Ook verwacht en waar Anne onze aandacht op vestigt, is de komende boekenweek, waar gelukkig de Nederlandse boekenhandels nu volop kunnen inzetten, nu ze toegelaten zijn een ‘afhaalloket’ te organiseren. Zij kijkt uit naar het boekenweekgeschenk van de jongste auteur ooit die dit schreef. 

Anne: Er komen weer veel mooie titels aan, dat hopen we tenminste, nu veel uitgeverijen hun titels blijven opschuiven is het nog maar de vraag wat er daadwerkelijk gaat verschijnen natuurlijk. Het is daarom ook geen groots boek waar ik het meest naar uitkijk de komende tijd, in elk geval niet waar het de omvang ervan betreft. Zelden keek ik zo uit naar een boekenweekgeschenk als naar dat van dit jaar: Wat wij zagen van Hanna Bervoets. Ik ben groot fan van het werk van Bervoets en kan niet wachten om te lezen wat deze nieuwe novelle gaat brengen! Voordeel van de geringe omvang is natuurlijk dat er ook geen smoesjes meer zijn om hem niet meteen te lezen :) 

Hetty wil uiteraard haar reeks Russen beëindigen, maar dat doet ze wel met die ene Oekraïner die niet over het hoofd gezien mag worden.

Hetty: Een boek waar ik de komende tijd heel erg naar uitkijk, komt uit de reeks De kleine Russische bibliotheek van Uitgeverij van Oorschot. Al maanden hebben we het over 'De zeven Russen en die ene Oekraïner' en na al die zeven Russen in leesclubverband in het Literatuurcafé gelezen te hebben is nu dan eindelijk die ene Oekraïner aan de beurt: Nikolaj Gogol. Afgelopen weekend ben ik me al een beetje gaan verdiepen in de schrijver en het boek, en ik moet zeggen dat belooft iets heel bijzonders te worden!

Op de achterflap van het boek staat het volgende:

'Nikolaj Gogol werd wereldberoemd met zijn Petersburgse verhalen, alle opgedist met aanstekelijk vertelplezier en rijkelijk voorzien van zijn unieke kenmerk: oog voor volmaakt overbodige details, waarvan de liefhebber er niet één zou willen missen.... Als geen ander schetst Gogol een absurd portret van een stad vol hilarische maar melancholieke personages, terwijl zijn verhalen tegelijkertijd aanzetten tot denken over de wereld om ons heen.'

Ik hou van die bijzondere typische Russische (en Oekraïnse?) melancholieke sfeer en lees ook graag boeken die je aan het nadenken zetten. Maar dit keer ben ik vooral heel erg benieuwd naar hoe Gogol die melancholieke sfeer weet te combineren met absurde verhalen. Ik kan niet wachten om dit te gaan ontdekken!

Ben je ook nieuwsgierig geworden? Op 13 februari start in het Literatuurcafé de leesclub rond Petersburgse verhalen van Nikolaj Gogol, je kunt nog meedoen! 

Zoals altijd houdt Jan het dichter bij de deur en ook zijn keuze getuigt van een trouwe lezer te zijn. Om zijn stukje te eindigen met een belofte waar we al weer naar kunnen uitkijken… 

Jan: Noord, de debuutroman van Sien Volders maakte veel indruk op mij. De recensies waren lovend en de werd genomineerd voor meerdere prijzen, waaronder de Bronzen Uil en de ANV Debutantenprijs. Volders woont en werkt in Gent. En nu is er Oogst, haar tweede roman, met een cover die wel in de lijn van het debuut past. Deze roman staat op de longlist van de Libris Literatuurprijs 2021. Er staan trouwens nog drie andere Vlamingen op de lijst en niet de geringste: Stefan Hertmans, Erwin Mortier en Lize Spit. Sien Volders en Erwin Mortier wonen in Gent, Hertmans heeft er ook een lange tijd gewoond en nu zelfs over geschreven, de stad is blijkbaar een bijzonder vruchtbare bodem voor literatuur.

Oogst wil ik al een tijdje graag lezen. Waar gaat het verhaal over? De Roemeense Alina reist met haar elfjarige zoon Lucian naar Sicilië om daar het geld te verdienen dat thuis hard nodig is. Terwijl Alina tijdens het zware werk op een tomatenplantage haar hoop en verwachtingen voortdurend moet bijstellen, ontmoet Lucian twee jongens van zijn leeftijd, met heel verschillende achtergronden. Gedurende het jaar waarin ze bevriend zijn, vechten de drie jongens met elkaar, voor elkaar en tegen de wereld. Tot die hen inhaalt. Oogst is een schrijnend verhaal over veerkracht en vriendschap, en over de strijd om een waardig bestaan aan de onderkant van Europa. Een van de komende weken ga ik het lezen en voor de lezers van deze rubriek: de auteur heeft toegestemd om zich door mij te laten interviewen. Ik kijk daar enorm naar uit. Volg dus Literatuur onder de loep. 

Ik zelf zoek het deze keer ook niet zo heel ver, maar ik steek wel de grens nog eens over naar de noorderburen. 

Nathalie: Een boek dat ik de komende maanden o.a. wil lezen is Confrontaties van Simone Atangana Bekono. Ik had het toevallig al een hele tijd liggen van de bibliotheek, en bovendien las ik een tijdje geleden dat het Vlaams-Nederlands huis DeBuren een digitale leesclub organiseert op 24 maart met de auteur! Komt daar nog bij dat ik het daarna ook op de ‘lange lijst’ van de Libris Literatuurprijs zag verschijnen. Voldoende redenen om dat boek te lezen dus. In maart staan er voor mij trouwens nog een digitale leesclub, en wie weet als het weer mag nóg een fysieke leesclub op stapel. Dus dat wordt doorlezen eigenlijk, terwijl ik nu niet echt in een goede ‘flow’ zit om eerlijk te zijn. Hopelijk komt die dus snel terug. 

In Confrontaties gaat het over de zestienjarige Salomé Atabong die vastzit in een jeugddetentiecentrum, omdat ze op een middag twee schoolgenoten ernstig heeft mishandeld. Ze probeert haar hoofd koel te houden tussen de andere meiden, irritante psychologen en treiterende begeleiders. Over een maand mag ze naar huis, waar alleen een gezin wacht dat al lang geleden uit elkaar is gevallen. En de anderen in het dorp. Wat zullen zij doen? Ik ben erg benieuwd naar deze Libris genomineerde. 

Is er een Parel van de Loepjes die jij ook wel wil ontdekken? Of heb je nog een andere tip voor ons die je ons hieronder wil voorstellen? Ik ben eens benieuwd…