Aantekeningen over het verplaatsen van Obelisken van Arjen van Veelen is één van de zes genomineerde boeken van de Libris Literatuurprijs. Het hoofpersonage in het boek, de ik-figuur, besluit naar Alexandrië te gaan om daar op zoek te gaan naar het graf van Alexander de Grote, over wie hij een boek aan het schrijven is en om de boeken van zijn overleden vriend Tomas in de bibliotheek van Alexandrië te zetten. Tijdens zijn zoektocht door Alexandrië kijkt de ik-figuur middels flashbacks terug op zijn bijzondere vriendschap met Tomas en wordt duidelijk wat een enorme impact de dood van Tomas heeft gehad op het leven van de ik-figuur.

De Leesclub:

Eind maart begonnen 45 enthousiaste deelnemers met het lezen van dit boek. Voor de mensen die de papieren versie van dit boek lezen is het een verrassing dat de cover niet het plaatje met het doodshoofd is maar alleen de naam van de schrijver, de titel van het boek en een goudkleurige sticker van Hebban. Een heus collectors item. Palu zegt hierover: “De voorkant was even anders dan verwacht, maar ik vind deze leuker!”.

De meningen over het boek zijn vanaf het begin verdeeld. Marly: “Tot nu toe is mijn vermoeden dat mijn verwachtingen niet helemaal ingelost gaan worden. Maar mijn nieuwsgierigheid naar het avontuur in Alexandrië is ondertussen gestegen.”. Lusaro: “Wat een bijzonder boek!”. Gaandeweg het boek wordt voor de lezers die het nog niet wisten duidelijk dat het boek gebaseerd is op echte mensen. Voor Mbdj maakte dat best wel een verschil: “Mijn gevoel over het boek veranderde toen ik hierboven las dat het gebaseerd is op werkelijke mensen en gebeurtenissen.” 

De discussie:

Met 45 deelnemers en 25 vragen begonnen we aan een mooi avontuur en hoewel sommige deelnemers soms aangaven dat ze niet zo veel meer toe te voegen hadden kon een net iets andere beantwoording van de vraag soms net een andere invalshoek laten zien.

Er zaten een aantal pittige vragen tussen de vragenset die Marlene Lunter in opdracht van De leesclubassistent Frank Hockx had gemaakt. Dit leverde soms zeer uitgebreide antwoorden op waar je als mede leesclubgenoot weer een hoop kennis van op deed.

In het boek zijn ook foto’s opgenomen, niet voor iedereen had dit een toegevoegde waarde. Eus zei hierover: “Het leidt af. Het beeld van het teletekstbericht is ronduit storend. Is het nu een roman of een autografische rouwverwerking? De beelden van IS roepen vooral ook vragen op en dienen de zaak mijns inziens allerminst.” IrisDB dacht hier toch anders over: ”De foto’s betrekken je op een andere manier bij het verhaal.”

Ook was er een levendige discussie of het boek nu een roman of een essay was. Sandra is hier heel duidelijk over: “Aantekeningen is voor mij géén roman maar eerder een essay. Een essay is een tekst dat buiten het verhaal om over iets gaat. De waarheid en of feiten kunnen gecontroleerd worden aan de hand van een gegeven dat buiten het boek ligt. Het overlijden van Thomas Blondeau bijv.” Voor Marijke lag dat anders: “Voor mij geldt dat het de vorm van een roman heeft, omdat in grote lijnen wel alles klopt over de levens en gevoelens van de ik-figuur en Tomas, maar een exacte weergaven zal het niet zijn.”

De beoordeling: 

In totaal werden er 35 recensies geschreven. Een kleine greep uit de gegeven quotes:

Yumax: “Een roman die gemis blootlegt en tegelijkertijd een monument opricht om dit gemis te kunnen verzachten.”

Ruud Gras: “De thema’s verlies van een naaste, rouwverwerking en de betekenis van leven en dood worden op een originele en aangrijpende wijze verwoord. Waarlijk een uitstekende roman.”

Annika: “Van Veelen neemt de lezer mee op een leerzame reis en laat de lezer intens meeleven. Bovenal brengt het verhaal een blijvende herinnering aan een bijzondere schrijver.” 

In totaal werden er 133 sterren gegeven aan het boek, wat neerkomt op een gemiddelde van 3,8 sterren voor dit boek. 

Harriet