Het is inmiddels alweer vijf jaar geleden dat Ik weet een geheim, het toen laatste boek in de serie over rechercheur Jane Rizzoli en patholoog-anatoom Maura Isles verscheen. Het werd dus hoog tijd voor een nieuw deel. Deze zomer verscheen dit nieuwe deel, Luister naar mij. Hoe zou het leven van Jane en Maura zich ontwikkelen? En wat voor huiveringwekkende zaak krijgen ze nu weer op hun bordje? Ik heb de boeken uit deze serie verslonden en was daarom erg benieuwd naar deze nieuwe thriller.

- door Laurie -

Over het boek

Rechercheur Jane Rizzoli en patholoog-anatoom Maura Isles onderzoeken de gruwelijke moord op Sofia Suarez, een verpleegster die enorm geliefd was bij haar buren en collega’s. De moord lijkt een zinloze daad van geweld tot Jane erachter komt dat Sofia de dagen voor haar dood meerdere telefoontjes pleegde naar wegwerptelefoons. Had ze iets te verbergen? Jane en Maura ontdekken dat de zaak veel complexer is dan ze dachten, maar verliezen ze, vanwege de nieuwe ontwikkelingen, niet het zicht op iets onheilspellends wat veel dichter bij huis gebeurt?

Audio-informatie

• Auteur: Tess Gerritsen
• Vertaler: Els Franci-Ekeler
• Voorlezer: Carly Wijs
• Looptijd: 8 uur, 16 minuten

Mijn luisterervaring

Ik heb alle vorige delen uit deze reeks geluisterd dan wel gelezen en er is één element dat altijd terugkeert. Zo ook in Luister naar mij. Dat terugkerende element is de moordzaak met gruwelijke details waarvoor een sterke maag wel handig is. Gerritsen beschrijft de verwondingen van het slachtoffer altijd erg gedetailleerd. Dat vind ik een goede zet, want zo word je als lezer wel nieuwsgierig gemaakt. In dit boek zijn de details weer gruwelijk, maar toch minder dan anders. Dit weerhield mij er niet van om nieuwsgierig te blijven, want ik wilde wel weten wie deze moord heeft gepleegd.

Wat ook niet nieuw is, zijn de meerdere perspectieven. Wel nieuw is het perspectief van Jane's moeder Angela, die ook haar eigen verhaallijn krijgt. Haar vriend Vince moet naar Californië om mantelzorg te verlenen aan zijn zus. Bij Angela in de straat komen ondertussen nieuwe buren wonen. Deze mensen gedragen zich vreemd, reden voor Angela om hen goed in de gaten te houden. Hierin verandert de auteur de vertelwijze, want het verhaal van Angela wordt verteld vanuit de ik-persoon terwijl de perspectieven van Jane, Maura en studente Amy net als eerder vanuit de derde persoon worden verteld. Op zich vind ik deze perspectiefwisselingen niet vervelend, ik raak hierdoor niet in de war. Dit komt ook doordat er bij elk hoofdstuk wordt vermeld vanuit wiens perspectief we lezen.

Helaas vind ik de personages in dit deel minder goed uitgewerkt. Ik krijg het gevoel dat de ontwikkeling van Jane en Maura als personages stil staat. In de vorige boeken maakten deze personages een ontwikkeling door of speelden er zaken in hun privéleven. In dit boek is dat helemaal niet zo. Maura komt zelfs amper aan bod. Dit vind ik teleurstellend.

Helaas viel het verhaal zelf mij ook wat tegen. Ik miste de nagelbijtende spanning. Beide verhaallijnen kabbelen wat voort waardoor de lezer minder nieuwsgierig wordt gemaakt dan in het begin. Ik wilde toch doorlezen, omdat ik hoopte om een glimp van de zo sterke eerdere delen terug te zien.

Conclusie

Hoewel ik enorm uitkeek naar Luister naar mij, werd ik behoorlijk teleurgesteld. Ik vond het geen spannende thriller en miste het niveau van de eerdere boeken over Jane Rizzoli en Maura Isles. Hoewel het toevoegen van een extra verhaallijn rondom Angela Rizzoli een goede zet leek, bleek dit in de praktijk niet het geval. Het voegt niets toe. Beide verhaallijnen kabbelen voort, maar toch kon ik het boek makkelijk uitluisteren. De schrijfstijl van Tess Gerritsen was namelijk weer als vanouds vlot. Ook moest ik erg wennen aan de stem van Carly Wijs. Ik vond haar stem in het begin niet zo prettig, maar later kon ik hier meer aan wennen. Toch blijf ik erbij dat ik haar stem minder goed bij een thriller vind passen. Ik beoordeel deze luisterervaring met 3,5 ster, want ondanks dat het verhaal mij erg tegenviel heb ik het boek toch met redelijk plezier uitgeluisterd. Ik hoopte gewoon op meer.

Heb jij weleens een boek geluisterd waarbij je de voorlezer minder goed bij het boek/het genre vind passen?