Marieke luisterde: De vergeten spionne - Sarah Steele
Het is heel wisselend wat ik als naluisteraar bij Thinium ontvang aan luisterboeken voor een laatste luistercontrole. Maar inmiddels weten ze wel waar mijn voorkeur naar uitgaat en ontvang ik luisterboeken met een historisch verhaal. Zo mocht ik De vergeten spionne lezen van Sarah Steele en liet me helemaal onderdompelen in dit prachtige verhaal.
- door Marieke
De vergeten spionne
De vergeten spionne van Sarah Steele is een aangrijpend verhaal met twee verhaallijnen die steeds meer met elkaar verweven raken. In het heden heeft Amy haar twee grote liefdes verloren, haar man en haar muziek. Ze stort zich op haar werk in het archief waar ze bewijs ontdekt dat de beruchte ‘agent Colette’, een Franse spion tijdens de Tweede Wereldoorlog, echt heeft bestaan. Dat gaat ze tot de bodem uitzoeken. Ze ontdekt een onvergetelijk verhaal, dat zich afspeelt in het bezette Parijs van 1941, waar Colette zich voordoet als pianiste terwijl het net zich langzaam rondom haar sluit.
Mijn mening
Ademloos heb ik geluisterd naar de stem van Marjolein Algera, die ik prettig vind om naar te luisteren, maar die nu dit verhaal voor mij ook echt tot leven bracht.
Het is zo mooi en realistisch geschreven, dat het voelt alsof je erbij bent. Daarbij werkt het wisselen van tijd heel goed en bleef ik constant nieuwsgierig naar het volgende deel dat zou worden onthuld. Het is wat cliché, maar het was een puzzel en er vielen steeds meer stukjes op z’n plek. Het historische verhaal is geen vrolijk verhaal, maar wel een dat de realiteit laat zien en hoe dapper veel mensen waren in de strijd tegen de Duitsers. Het verhaal in het heden begint juist wat somber, maar krijgt steeds meer licht gedurende het verhaal, als Amy meer van haar zelf terugvindt en het leven weer aankan. Wat ik heel mooi vond was de verweving van pianomuziek door het verhaal heen, zowel in het heden als in het verleden en hoe een muziekstuk uiteindelijk een connectie is tussen beide hoofdpersonages.
Voor wie mij kent weet dat ik weinig vijf sterren uitdeel, een boek moet goed zijn én weten te boeien én verrassen. Daarnaast moet het van begin tot einde kloppen. Als ik na het lezen nog lang in het verhaal blijf, dat is het die vijf sterren waard. Dit is zo’n boek. De volle vijf sterren voor De vergeten spionne.
