Een tijdje geleden daagde ik mijn volgers uit om samen met mij te lezen. Elke maand iemand anders, en zowat alle genres mogen aan bod komen. De oproep voor de maand november staat onderaan deze blog. Eerst volgt het verslag over Bidden wij voor Owen Meany, het boek dat Gert en ik deze maand lazen.

Waarover gaat het verhaal?
(info van de Hebban-boekpagina) Bidden wij voor Owen Meany beschrijft de bijzondere en noodlottige vriendschap tussen twee opgroeiende jongens in New Hampshire. Met een ongelukkig geslagen honkbal doodt Owen Meany de moeder van zijn beste vriend. Wat Owen na dit ongeluk ervaart is ongelooflijk en beangstigend. Met grote nauwkeurigheid weet hij hoe de rest van zijn leven zal verlopen en welk onafwendbaar lot hij tegemoet gaat.

De auteur
John Irving is Amerikaan en schrijver van romans, kinderliteratuur en korte verhalen. Zijn doorbraak kwam in 1978 met De wereld volgens Garp, dat uitgroeide tot het best verkochte boek van de jaren ‘70. Andere bekende titels zijn De regels van het ciderhuis, dat in 2001 bekroond met een Oscar en Weduwe voor een jaar.

Wat vond Gert van het boek?
Laten wij Bidden voor Owen Meany was voor mij de kennismaking met het werk van John Irving en ik zal maar direct met de deur in huis vallen: ik ben niet volmaakt positief. Het boek blinkt uit in de uitgebreide beschrijvingen van scenes. Irving doet dit zeer helder en hij beschrijft de situatie zodanig dat er geen misverstand kan ontstaan over wat er gebeurt. Nadeel is echter dat er hierdoor eigenlijk geen interpretatie en fantasie van de lezer meer benodigd is. Als voorbeeld wil ik de scène benoemen waarin het fatale ongeluk op het honkbalveld wordt beschreven. Hieraan worden wel erg veel woorden vuil gemaakt. Waar ik mij echt aan geërgerd heb is het consequent gebruiken van hoofdletters op het moment dat Owen iets zegt. Mij is eerlijk gezegd niet duidelijk wat hiervan de toegevoegde waarde is. Wellicht heeft iemand hierover een idee? Uiteraard zijn sommige invalshoeken in het verhaal best goed gevonden maar al met al is dit voor mij helaas een tegenvallend boek. Eerlijkheidshalve moet ik er wel aan toevoegen dat dit ook te maken heeft met mijn verwachtingen vooraf. Ik had iets meer actie verwacht.

Wat vond Greet van het boek? 
In een ver verleden heb ik een aantal boeken van Irving gelezen, De wereld volgens Garp was mijn absolute favoriet. Ik had dus wel zin in Bidden wij voor Owen Meaning. Het was wel even schrikken, 622 bladzijden en heel veel lettertjes op elk van die bladzijden. De eerste leesuurtjes waren bijzonder aangenaam, waarna een langdradig (en heel lang) stuk tekst volgde, waardoor ik even schrik kreeg. Irving wist zich echter te herpakken,  wat volgde was een goed geconstrueerd verhaal, dat ik in geen tijd uitgelezen heb. Owen Meaning wist me vrijwel de hele tijd te boeien. Zeer opvallend is dat zijn verhaal verteld wordt door zijn beste vriend John Wheelwright. De chronologie is bij momenten ver zoek, je moet je aandacht dus echt wel bij het boek houden. Irving verliest zich af en toe in de details, in de vele nevenverhalen. Je moet echt van zijn stijl houden om ten volle van dit boek te kunnen genieten. Het hele boek is doorspekt met de thema’s religie, politiek, oorlog en toneel. 

Conclusie: Bidden wij voor Owen Meaning is een dikke klepper in een bijzondere schrijfstijl. Door de vele bladzijdenlange uitweidingen vraagt het boek heel wat inspanning van de lezer. Gert was niet zo gelukkig met het boek (2 sterren), Greet is duidelijk positiever (4 sterren). 

Wie leest er mee in november?
Het idee is nog steeds dat ik de ene maand zelf titels roep en dat ik me de maand erop laat verrassen door jullie. Voor de maand november stel ik drie titels voor, wie leest er met me mee?  

• Tijden van duisternis, Tony Schumacher (thriller, VN 5 sterren)
• Goede dochter, Karen Slaughter (thriller, standalone)
• Een week in Parijs, Jojo Moyes (roman, kortverhaal)

De blog komt online rond 24 november. Het enige wat ik van mijn medelezer(s) nodig heb, is je mening over het boek, aan de inhoud hoef je geen woorden vuil te maken. Je kunt het hebben over de opbouw van het verhaal, over de personages, over de besproken thema’s. Je vertelt of het verhaal origineel is, of het spannend is, of de schrijfstijl je kon bekoren,…

Ik ben benieuwd, tot gauw, 
Greet