Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×

Lunchgedicht #13 - 20 juni

op 20 juni 2020 door

Hendrik Conscience heeft zijn volk leren lezen. Herman de Coninck (Herman August Paul De Coninck, 1944, Mechelen - 1997, Lissabon) staat bekend als de man die zijn volk poëzie leerde lezen. Hij was dichter, journalist, criticus, essayist en tijdschriftleider. Lees meer interessante info over hem op: https://www.letterenhuis.be/nl/content/herman-de-coninck. Deze veel geroemde en ook heel betreurde dichter bij zijn dood in 1997 was een literaire reus in het Nederlandse taalgebied. Hij mag hier in mijn collectie lunchgedichten zeker niet ontbreken. 

Ik heb vooral een aantal bloemlezingen in mijn beperkte collectie poëziebundels van zowel een aantal grote namen als verzamelbundels, ook omdat ik er toch wel lange tijd geen (en zeker niet veel) geld aan heb besteed toen ik nog minder met poëzie bezig was. Je moet ook érgens mee beginnen. ;-) Van de pocket-uitgaven van Rainbow Essentials heb ik bv al een eigen leuke reeks verzameld, o.a. Geef me nu eindelijk wat ik altijd al had met een collectie van De Conincks mooiste gedichten, gekozen en ingeleid door zijn derde en laatste echtgenote en schrijfster Kristien Hemmerechts. 

Hieruit komen de volgende gedichten die ik graag vandaag wil delen. 

Middelheim

Alles is voorbij. Dit is wat was.
Het heden is hier enkel op bezoek. 
En of het dit en of het dat, luidt het beleefd verzoek.
Het heden wordt hier kort gehouden als het gras.

Zo kon het leven zijn geweest, als en indien:
wat niet meer is, staat hier genummerd uitgehouwen.
Zo wou ik mijn gemis graag overzien.

Sereen. dat is hoe een steen
zich voelt als hij ineens met nog een andere steen
van Henry Moore blijkt te zijn, of uit het Plioceen. 

Uit: Geef me nu eindelijk wat ik al had, p. 100 (uitgeverij Rainbow ism Arbeiderspers, 2015) 

Verlanglijstje

Geef me Nescio en Tsjechov, oude boeken.
Geef me na mijn zoveelste kale reis
iemand die mij twee haren uittrekt
en glimlachend zegt: je wordt grijs.
Geef mij alles en zeg: het is niets.

Geef me niets en zeg: dat is alles.
Geef me mijzelf, geef me jou.
Ik heb gezocht naar wist ik maar wat.
Geef me nu eindelijk
wat ik altijd al had.

uit: Geef me nu eindelijk wat ik al had, p. 101 (uitgeverij Rainbow ism Arbeiderspers, 2015)

Twee soorten niets

Luxe is het verschil tussen
in een auto rijden zonder autoradio,
en in een auto rijden mèt een autoradio
die niet aanstaat.

Stilte is het verschil tussen
niets zeggen, en alles al gezegd hebben.
Tussen gewone stilte, en de stilte
na de laatste regel van een gedicht
over de stilte.

Uit: Geef me nu eindelijk wat ik al had, p. 102 (uitgeverij Rainbow ism Arbeiderspers, 2015)

Op de bovenvermelde websitepagina vind je ook een filmpje terug van de geweldige dichteres Maud Vanhauwaert, waarin zij het gedicht Oostduinkerke van Herman de Coninck in de kijker zet. Ik voeg dat hieronder ook nog even toe, samen met de tekst om mee te volgen:   

Oostduinkerke

Een huis bijna in het water: Ter Branding.
Wij zijn alleen met het nadenkend gefrons
van de zee. Oneindigheid is iets tussen ons.
Iets wat we niet hebben. Wat we zwijgen. Standing.

Wij komen hier maar één keer per jaar.
Zo kort is blijven.
Maar we gaan hier ook maar één keer per jaar
weg, en thuis elke dag. We schrijven

kaartjes, om nadien van anderen te horen
dat we hier hebben bestaan. Met een vuurtoren
of zo, die meer leegte zoekt dan hij kan onthouden.

Of met uitzicht op deze grenzeloze verloren-
heid, waarin zelfs de meest bunkerachtige gebouwen
klein zijn geworden van groot vertrouwen.

Uit: De hectaren van het geheugen, uitgeverij Manteau, Antwerpen, 1986

Is dit niet prachtig?! Hebben jullie al gedichten van Herman de Coninck gelezen en/of bundels van hem in huis? Laat het hieronder zeker weten!

Geniet van de komende zomerdagen met jullie geliefden en hou jullie goed!

PS: Ik wil dit nog met jullie delen. Gisterenavond organiseerde de Arenbergschouwburg op een nieuwe digitale plek spotlight.arenberg.be Mijn Moeilijk Lief, 10 stadsdichters op een rij: alle stadsdichters die Antwerpen tot nu toe gehad heeft, van Tom Lanoye in 2003 tot en met Séckou dit jaar! Puur genieten van geweldige poëzie! Die video kan je hier terugkijken: https://www.facebook.com/watch/live/?v=288864172305029



Reacties op: Lunchgedicht #13 - 20 juni

Meer informatie

Gerelateerd

Over