Even snel een vergeten boek selecteren, dacht ik gisteren toen ik een nieuwe actie van Hebban zag verschijnen. Ja, dat is toch niet zo gemakkelijk hoor. Want is een boek écht vergeten, als je weet welk boek je moet zoeken, en als je het altijd al hebt willen lezen? In mijn definitie eigenlijk niet echt.

Ik heb echter jaren geleden als dank voor mijn vrijwilligerswerk bij 11.11.11 (waar ik mee gestopt ben trouwens) wel eens wat 'wereldliteratuur' gekregen, en waar ik nog altijd niet in begonnen ben. Dit waren o.a. twee boeken van Chinese schrijvers die ik letterlijk bijna vergeten was.

Ik selecteerde deze twee dan maar om eindelijk volgend jaar eens te gaan lezen: Woordenboek van Maqiao van Han Shaogong en De tuin der Literaten van Gu Hua. Deze staan al zeker 15 jaar of langer in m'n kast! 

Om mijn geheugen op te frissen zocht ik even op waarover ze nu juist weer gaan: 

De tuin der literaten (1992, 435 pp, Uitgeverij AMBO) - Gu Hua: 

Begin 1965 wordt een groep jongeren uit Peking verzameld in de 'Tuin der Literaten', een fraaie naam voor een werkkamp, waarin 'reactionaire' studenten een heropvoeding moeten ondergaan. Met mededogen maar ook met de nodige humor en ironie tekent de schrijver de onderlinge betrekkingen in het kamp en de bizarre verwikkelingen in deze merkwaardige samenleving. Goede psychologische typeringen en opmerkelijke natuurbeschrijvingen. De schrijver Gu Hua, pseudoniem van Luo Hongyu, werd in 1942 in Hunan geboren en woont tegenwoordig in Canada.(*)

Ik was al ooit in dit boek begonnen toen ik 12 jaar jonger of zo was, maar ik heb me lange tijd niet genoeg gemotiveerd om hiermee verder te gaan. Misschien lukt het volgend jaar wel? Ik herinner me van die eerste poging dat ik het toen zeker ook niet gemakkelijk vond na die eerste pagina's!

Woordenboek van Maqiao (2002, 538 pp, Uitgeverij De Geus/NOVIB) - Han Shaogong:

Woordenboek van Maqiao is een roman over het Zuid-Chinese dorpje Maqiao. Hoewel fictief is Maqiao getekend naar de persoonlijke ervaringen van Han Shaogong op het Zuid-Chinese platteland tijdens de Culturele Revolutie. Met behulp van vertellingen, portretten, herinneringen en beschouwingen legt Han Shaogong de woorden van de plaatselijke taal uit. Hij beschrijft zo de confrontatie van een jonge scholier uit de stad met de boeren die het van oudsher 'barbaarse' Zuid-Chinese platteland bevolken. Een confrontatie tussen opvattingen en culturen.

Recensie: Deze schitterende roman wordt algemeen gezien als een van de grote werken van de hedendaagse Chinese literatuur, en als voorlopig hoogtepunt in het oeuvre van de auteur (1953), van wie al eerder in het Nederlands de novellen 'Pa pa pa' en 'Vrouw vrouw vrouw' verschenen. Kenmerkend voor al het werk van Han Shaogong is zijn interesse voor het leven en de cultuur van Chinese plattelandsgemeenschappen, waarin hij de 'wortels' hoopt te vinden van inheemse Chinese waarden die een alternatief bieden voor zowel de confucianistische als de communistische orthodoxie. In eerder werk van Han komt deze thematiek nog wel eens gekunsteld over, en ligt de boodschap er soms te dik bovenop. In deze door Mark Leenhouts prachtig vertaalde roman heeft hij echter een unieke invalshoek gevonden, en ook een bijzonder geslaagde verhouding tussen vorm, inhoud en boodschap. Geschreven in de vorm van een woordenboek, met lemma's die uitleg bieden over het gebruik van woorden en uitdrukkingen in de spreektaal van het dorp Maqiao, leidt Han de lezer binnen in een fascinerende wereld met onvergetelijke personages. (*)

Een kanjer van een boek dit, maar met zeer goede recensies. Dus ik ben eens benieuwd of het me nu wel gaat lukken! Zie ook voor uitgebreidere besprekingen Trouw.nl en Nrc.nl .

(*) Bron: www.boekwinkeltjes.nl