Leesclub / Verslag / 'Hybrid' van Greet Ilegems
op 11 december 2015
door
Hybrid Leesclub
+1
Hybrid: een debuut met potentieel
Greet Ilegems dook dit jaar uit het niets op in de Hebban tiplijst toen zij prachtige lezersrecensies kreeg voor haar selfpublished YA-boek Hybrid. Ook Hebbanrecensent Marloes Otten was lovend met vier sterren. Het werd dus tijd om het boek nog eens kritisch onder de loep te nemen in de Hebban Leesclub.
Op het Nederlands Thrillerfestival in Zoetermeer, op 25 oktober j.l., werd het boek aan de vijftien leesclubaanmelders meegegeven. Zij vormen een iets ander gezelschap dan de gemiddelde YA-leesclub. Elly zegt: ‘Futuristische boeken hebben niet mijn voorkeur. Maar ik heb er inmiddels toch een paar gelezen daarom wil ik toch graag met deze leesclub meedoen. Je eet tenslotte ook niet iedere dag aardappelen.’ Echte lettervreters zijn het, veellezers in het thrillergenre, iets ouder dan de YA-doelgroep en kritisch. Wat vinden zij van Hybrid?
Nesbo
Het onderdeel ‘Voor het lezen’ maakt meteen duidelijk dat we met voornamelijk thrillerlezers te maken hebben. Zij vinden de uitsraling van het boek ‘mysterieus’ en ‘onheilspellend’ en linken het omslag van Hybrid meteen aan Zoon van Jo Nesbo, dat een soortgelijke cover heeft. ‘Een hoodie zonder gezicht is wat mij betreft intrigerend en zou het als ik het zag liggen in de winkel zeer zeker hebben opgepakt,’ zegt Coenraad. Conny is het daarmee eens: ‘Ik had inderdaad ook een beetje het Nesbo-gevoel, maar naast dat komt het heel mysterieus over en trok het wel meteen mijn aandacht. De tekst op de achterzijde vond ik erg uitnodigen tot lezen.’
‘Mijn eerste gevoel is 'young adult' bij de cover, en dat lijkt te kloppen met de samenvatting,’ merkt Stéfanie op. ‘Ik ben erg benieuwd naar het boek en vond het verhaal dat Greet op het Thrillerfestival vertelde erg leuk om te horen en het maakt me nieuwsgierig naar het boek.’
Maar ook de achterflap maakt nieuwsgierig: ‘De tekst op de achterkant boeit me,’ zegt Marjo. ‘Ik ben benieuwd naar de personage Amina. Hoe zij zich als buitenbeentje uit een achterstandswijk op een eliteschool staande kan houden en vooral wat haar zo anders maakt dan anderen.’ Dat is een thema dat Chantal ook interesseert: ‘Ben zelf ook altijd iemand geweest die buiten de groepjes viel, dus ben erg benieuwd hoe Amina daarmee omgaat.’
Patrice vraagt zich wel het volgende af: ‘Ik ben alleen benieuwd of je titel nu uitspreekt op z'n Engels dat fonetisch klinkt als haaibrid of op z'n Nederlands hiebrid. Niet dat het iets uitmaakt, dat is puur nieuwsgierigheid.’
Een nieuwe wereld
De eerste reacties in het volgende onderdeel ‘Tijdens het lezen’ kwamen opvallend overeen. De meeste deelnemers moesten wennen aan het taalgebruik in Hybrid. Niet alleen het Vlaams en het gebruik van vele verkleinwoordjes vielen op, ook de termen die de nieuwe wereld van Hybrid vormgeven waren nieuw. Toch was Stéfanie snel door het boek heen. Halverweg het lezen meldt ze: ‘Toch weet het verhaal van Amina me wel te boeien, het is een interessante meid en je leert steeds meer over haar en haar achtergrond.’ Coenraad vertelt: ‘Je stapt direct een geheel andere wereld zodra je begint te lezen. De achtergrond van de karakters zijn divers en hebben meteen iets eigens over zich waardoor je je goed in hun kan verplaatsen.’
Tanneke moest niet alleen aan het taalgebruik wennen, maar ook aan het genre: ‘Zoals ik in ‘Voor het lezen’ al vermeldde lees ik zelden fantasyboeken. Dat is nu wel te merken. Ik moet heel erg wennen aan de vreemde gebeurtenissen. Toch boeit het me wel. Waar ik heel erg van geniet is de typisch Belgische uitdrukkingen en woorden. Heel benieuwd hoe dit boek eindigt en waar de verschillende personages en verhaallijnen elkaar treffen.’
Patrice moest zelfs twee keer opnieuw beginnen met lezen. Hoewel zij wel vaker YA leest, vond zij het boek nogal verwarrend. ‘Ik kan het niet volgen. Ook de vele namen, vage personages, gebrek aan inzicht (kan aan mij liggen) hoe de relaties liggen doen daar geen goed aan. De schrijfstijl op zich is wel oke, iets kinderlijk met vlagen, maar het is zoveel en wazig. Het kan me tot nu toe niet boeien en ik vind het moeilijk om door te lezen.’
Charlotte was het daarmee eens: ‘Ik vind het al met al erg warrig en verwarrend, zinnen lopen niet altijd, ook is dan de woordvolgorde omgedraaid, ik denk om het allemaal mooier en boeiender te maken. Je moet wel geconcentreerd lezen. Ik lees graag YA, en zeker niet omdat het simpeler is, absoluut niet.’
Die ‘kinderlijkheid’ zou volgens Liane een gevolg kunnen zijn van ‘de overdreven emoties die de mensen in het boek laten zien. De hoofdpersonages voelen een haat, waar ik geen beeld bij het waarom heb. […] Subtieler had in mijn ogen krachtiger geweest. Jammer, want het onderliggende verhaal is nog steeds fascinerend.’ Toch waren er ook positieve punten. ‘Wat ik vooral boeiend vind,’ zegt Liane, ‘is dat Hybrid een rijk en fantasievol verhaal is. Ik heb de indruk dat Greet Ilegems heel goed over haar wereld heeft nagedacht. En dat is fijn en fascinerend. Ik hoop dat het zo blijft!’
Met volle concentratie
In het onderdeel ‘Na het lezen’ werden de beoordelingen gedeeld, en bijzonder genoeg kwamen varieerden die tussen een kleine zesjes tot dikke negens. Jeannie behoort tot de categorie enthousiastelingen: ‘Ik geef Hybrid een 9 omdat ik het voor een debuut een geweldig boek vind. Natuurlijk ben ik geen professional en zal er door een redacteur van een uitgever anders tegen aan gekeken worden, maar mij als lezer stoort het absoluut niet dat Greet alles in eigen hand heeft gehouden voor het ontwerp van haar eerste boek.’
Stéfanie vond Hybrid ook prachtig: ‘De belevingswereld van jongvolwassenen en de onzekerheid die daarmee samenhangt wordt prachtig weergegeven in een zeer interessante wereld.’
Volgens Patrice zijn die thema’s inderdaad een pluspunt van het boek, maar de wereld van Hybrid bleef voor haar te verwarrend: ‘Greet heeft absoluut iets aparts neergezet in de vorm van een geheel nieuwe wereld. Ze kaart zaken aan die ook ‘aards’ zijn, zoals pesten, de belevingswereld van tieners zoals het hebben van merkkleding en gadgets, het verschil tussen rijk en arm en de daaraan gekoppelde kansen. Status en aanzien zijn ook in de wereld van Amina een issue.’ Maar, zegt ze ook, ‘het verhaal vraag om absolute aandacht en concentratie. Het is zeer gedetailleerd beschreven, tot in het uiterste puntje. Dat is tegelijk bewonderenswaardig maar niet altijd nodig. Als de sfeer eenmaal duidelijk is dan zijn nog meer details een kwestie van overkill.’
Daardoor is concentratie geboden, zegt Charlotte. Elly: ‘Ik ben het met Charlotte eens dat dit geen boek is om tussendoor te lezen. Het heeft al je aandacht nodig.
Al met al blijft ook de schrijfstijl een struikelpunt. Bianca: ‘Ik vind het erg moeilijk om een cijfer aan dit boek te geven. Eerder gaf ik al aan dat ik moeite had met het taalgebruik en de veel terugkomende verkleinwoorden. De typisch Vlaamse woorden zorgden er ook voor dat de vaart uit het verhaal werd gehaald. Meerdere keren heb ik een woord moeten opzoeken, soms dacht ik zelfs dat er spelfouten in zaten. Ik heb ook nog overwogen om de handdoek in de ring te gooien, maar wie A zegt moet ook B zeggen.’ Normaal gesproken leest Bianca geen fantasy, maar ze kan zich voorstellen dat de doelgroep het boek wel kan waarderen.
Concluderend is Hybrid ‘een debuut met potentieel’ (Karin), ‘voor een debuut een goede poging’ (Charlotte) en ‘voor een debuut een geweldig boek’ (Jeannie). Met gemiddeld een 6,8 - gebaseerd op 13 beoordelingen - als waardering van kritische lezers buiten de doelgroep mag Greet Ilegems zeker trots zijn op haar self-published boek!
----
Volgende week verschijnt op deze Hebban Page nog een samenvattend artikel met daarin de antwoorden van Greet Ilegems op de vele vragen die de deelnemers haar gedurende de leesclub voorlegden.
