Moord op een leraar

Jacht op de Jager is het debuut van John Brosens als thrillerauteur. En meteen vanaf het begin laat hij blijken dat hij weet hoe hij een verhaal moet schrijven. Vic van Diest, een leraar aan het Orion College, wordt na afloop van een schoolfeest vermoord. Inspecteur Vosmeer krijgt de zaak toegewezen en ontdekt dat van Diest samen met onderzoeksjournalist Tom Riekamp bezig was een dossier aan te leggen over een grootschalige bouwfraude. Tevens blijkt dat van Diest algemeen bekend stond als een fervente rokkenjager. Het onderzoek van de politie gaat in eerste instantie allerlei kanten op, maar als Tom Riekamp ook bedreigingen ontvangt, lijkt het duidelijk in welke hoek de moordenaar gezocht moet worden.

Toen Jacht op de Jager verscheen kreeg het redelijk wat aandacht vanwege de moord op een leraar van een school in Den Haag. Daar werd de leraar in een volle kantine neergeschoten door een 17-jarige leerling en het geweld in en rond scholen leidde tot grote spanningen in het Nederlandse onderwijs. Aangezien Brosens ook zelf voor de klas heeft gestaan geeft het boek een mooi kijkje achter de schermen van een scholengemeenschap en de manier waarop men daar problemen doorgaans denkt te moeten oplossen. Het zorgde ervoor dat het debuut van Brosens meteen de stempel van ‘onderwijsthriller’ kreeg opgeplakt, waarmee het boek echter tekort wordt gedaan. Hoewel de school absoluut een rol speelt in het verhaal, geeft het onderzoek aan dat de dader elders gezocht moet worden. Journalist Tom Riekamp is ervan overtuigd dat bouwondernemingen die in zijn zwartboek worden genoemd er alles aan doen om ook hem het zwijgen op te leggen. Hij zet zijn onderzoek dan ook voort, tot ergernis van inspecteur Leendert Vosmeer, die van mening is dat amateurs alleen maar voor grote problemen kunnen zorgen.

De opbouw van Jacht op de Jager is prima in orde en beetje bij beetje kom je meer te weten over het geheime leven van Vic van Diest. Alle personages komen volledig tot leven en het onderzoek van de politie verloopt op een zeer geloofwaardige manier. Er komen verdenkingen in de richting van verschillende mensen, maar door het vergaren van bewijzen vallen ze ook even snel weer af. Pas tegen het eind van het verhaal ga je vermoeden wat er aan de hand kan zijn, maar de ontknoping is vervolgens toch nog onverwachts. Het is goed bedacht, maar het komt uiteindelijk te snel en zorgt een beetje voor een anticlimax. Het lijkt in de laatste pagina’s of Brosens geen zin meer had om alles goed uit te werken en de warrige slotminuten van het verhaal laten je achter met een lichte kater. Wat niets afdoet aan het feit dat het debuut van John Brosens een goede indruk achterlaat en dat er best nog wel wat van hem verwacht mag worden.