"Het oog van de rode tsaar" van Sam Eastland

Om te beginnen vind ik de kaft van het boek mooi en goed passen bij het verhaal. Hoewel Sam Eastland zonder twijfel echt een heel vaardig schrijver is en ik heel erg van zijn schrijfstijl genoten heb, had ik hier en daar toch wat moeite om écht in het verhaal te komen. Het begin vond ik sterk geschreven maar daarna krijg je een korte flashback, om dan terug kort naar het heden te gaan, en dan terug naar het verleden,… Het volledige boek wisselt om de gemiddeld 8 pagina’s van tijd. Persoonlijk denk ik dat het beter was geweest als je wat meer kon doorlezen en langere stukken heden en verleden had. Ik denk dat die snelle tijdsovergangen de reden waren dat ik traag in het verhaal kwam.

De typische spanning die in thrillers aanwezig hoort te zijn, vond ik persoonlijk ook niet echt terug. Wel moet gezegd worden dat het verhaal zich in een fascinerende periode afspeelt en Eastland het talent bezit om het je allemaal levendig voor je te laten zien. Aan sfeer dus geen gebrek in het verhaal. In plaats van een literaire thriller zoals op de kaft te lezen valt, is het boek misschien beter te omschrijven als een detectiveverhaal tegen een historische achtergrond, met de klemtoon dan op de historische achtergrond.

Natuurlijk blijft het boek wel fictie. Helemaal achterin het boek kan je lezen hoe het de Romanovs echt is vergaan, iets wat ik zelf wel een leuk detail vond. Misschien niet helemaal wat ik ervan verwacht had toen ik het boek besloot mee naar huis te nemen, maar daarom zeker niet slecht!