Een botsing van reputaties in de Colombiaanse maatschappij

Spotprenttekenaar Javier Mallarino heeft een gevestigde reputatie in thuisland Colombia, doordat zijn tekeningen mensen kunnen maken of breken. Terwijl politici zijn nieuwe publicaties af en toe met vrezen tegemoet zien, besluit de Colombiaanse regering de spotprenttekenaar te eren door een huldiging in het theater te organiseren. Mallarino kan terugkijken op een bevlogen carrière, die in het begin helemaal niet vanzelfsprekend leek te zijn. Tijdens deze avond gaat hij terug naar zijn verleden, dat nog een verrassende onthulling in petto heeft.

Hij ervaart de avond als een roes, en overpeinst de volgende dag in zijn huis buiten de stad de beslissingen die hij in zijn leven heeft gemaakt. Terwijl Mallarino twijfels heeft over de scheiding van zijn vrouw, staat Samantha Leal voor zijn deur. De vorige avond ontmoetten ze elkaar kort bij de signeertafel toen ze hem een verzoek deed. Als journaliste is ze geïnteresseerd in het leven van de spotprenttekenaar die de Colombianen alleen via een tekening al een hart onder de riem kon steken. Na een langdurig gesprek wandelen ze naar zijn werkkamer, maar als het oog van Leal op een bepaalde tekening valt, staakt het gesprek plotseling. Is Leal werkelijk alleen voor een interview op bezoek bij Mallarino, of steekt er meer achter haar bezoek?

De reputaties is een roman die eigenlijk draait om één woord: reputatie. Wat kun je doen aan het feit als je een slechte reputatie hebt opgelopen? Het lijkt alsof alle personages worstelen met hun afspiegeling in de maatschappij maar ook hun eigen zelfbeeld, dat vooral bij de politici duidelijk naar voren treedt. Bij het hoofdpersonage Javier Mallarino zorgt dit voor een confrontatie met het verleden, waardoor hij genoodzaakt is om feiten naar boven te halen die beter ongestoord hadden kunnen blijven. Daarnaast ontwikkelt de roman zich ook om meningen, waar het beroep van spotprenttekenaar er natuurlijk met kop en schouder boven uitsteekt.

Juan Gabriel Vásquez gaf in verschillende interviews aan dat deze roman moest rebelleren ten aanzien van zijn vorige romans. Hij wilde een volledig andere weg inslaan nadat zijn roman Het geluid van de vallende dingen een wereldwijd succes werd. Toch merkt de lezer dat hij wel trouw blijft aan zijn thema’s die in vrijwel iedere roman terugkomen, namelijk het geheugen en het verleden.

Gabriel Vásquez is er opnieuw in geslaagd een boeiend verhaal te brengen dat aan jouw geweten blijft eten tot de laatste bladzijde. Waar de lezer regelmatig zal denken ‘doet hij het wel of niet’ is slechts één van de vele zijsporen die de schrijver introduceert. Hoewel hij nu met een redelijk dunne roman op de proppen komt, is het verhaal goed uitgewerkt en zal het nog lang blijven hangen in het geheugen van de lezer.