Hebban Awards 2106 | Genomineerd: Annejet van der Zijl

Auteur Annejet van der Zijl schrijft verhalen over mensen. Ze werd bekend dankzij haar boek Sonny Boy, waarin ze het waargebeurde levensverhaal vertelt van de jonge, zwarte man Waldemar en de oudere, blanke vrouw Rika. Hun ontmoeting leidt tot liefde en een zoon, maar de kosten zijn hoog.

Van der Zijl duikt diep in de levens van haar ‘onderwerpen’. Ze besteedt veel tijd aan het onderzoeken van de persoon over wie ze een boek zal schrijven. Die zorgvuldige research, gecombineerd met haar literaire kwaliteiten levert genre-overstijgende boeken op. Non-fictie die uitstekend geschikt is voor de romanlezer, maar op geen moment de werkelijkheid geweld aandoet of onnodig romantiseert.

Met haar in 2015 verschenen boek over Allene Tew, de peetmoeder van onder andere Beatrix, is Van der Zijl genomineerd voor de Hebban Awards in de categorie Non-Fictie. Tew groeide op het platteland van Amerika op en wist zich op te werken tot een van de rijkste vrouwen van New York. In de internationale society was ze een bekend figuur, ze had politici, kunstenaars en royalty als vrienden. Bij de onderhandelingen met koningin Wilhelmina en de Nederlandse ministers van Binnen- en Buitenlandse zaken over de huwelijksvoorwaarden voor het huwelijk van Bernhard met kroonprins Juliana vertegenwoordigde Allene Tew Bernhard. Tijdens het huwelijksfeest in januari 1937 was ze dan ook aanwezig en werd ze peetmoeder van onder andere prinses Beatrix. Tew trouwde vijf keer, onder andere met een Russische graaf en een Duitse prins en bezat talloze huizen. Maar het ogenschijnlijke succesvolle leven had ook een keerzijde. De Amerikaanse prinses gaat dan ook niet zo zeer over de vraag hoe te winnen, maar hoe te verliezen.

In een interview met NRC vertelt Annejet van der Zijl waarom de jongere jaren van haar onderwerp geen aandacht krijgen in het boek:

‘Dat is het lot van een non-fictie schrijver. Het is toegepaste kunst, je moet het doen met wat je vindt. En uit het begin van haar leven heb ik simpelweg geen correspondentie gevonden. Ik heb aanvankelijk wel met de gedachte gespeeld er een historische roman van te maken maar dan vind je weer zulke mooie dingen dat je denkt: ik hou het hierbij, ik kan gewoon niet tegen het echte leven op verzinnen. Het klinkt wat morbide, maar ik reconstrueer als het ware een lijk dat is gevonden. Stukje bij stukje probeer ik iemand een gezicht te geven.’

De Amerikaanse prinses scoort vijf sterren in de Hebban recensie: ‘Annejet van der Zijl weet als geen ander een levensverhaal zo te vertellen dat je het als een film aan je voorbij ziet trekken. Wat in al haar boeken zo treffend is, is haar eigen nieuwsgierigheid. Het lijkt wel of haar boeken niet bedoeld zijn om de lezer te informeren maar om haar eigen nieuwsgierigheid te bevredigen. Het laatste hoofdstuk 'Gedachten bij dit boek' bevestigt dat. Annejet van der Zijl is gefascineerd door het feit dat sommige mensen hun leven laten bepalen door het verleden terwijl anderen juist leven voor de mogelijkheden die ze nog voor zich hebben. Hoe beter mensen kunnen omgaan met tegenslagen, hoe groter de kans op voorspoed.’

De Amerikaanse prinses is een van de tien boeken op de shortlist in de categorie Beste Non-Fictie. Er kan gestemd worden vanaf 1 september a.s. op www.hebbanawards.nl