Wordt vervolgd: Nathalie Revard | Martyn van Beek
Lie stuurde de paarse Porsche de rondweg op. ‘Dit kan niet waar zijn’, zei ze na vijf minuten.
‘Het is echt zo. Hoe denk je dat Nederland zal reageren als blijkt dat de dochter van de meest gevreesde crimineel een rechercheur is die al jaren onderzoeken dwarsboomt en helpt rivaliserende bendes te elimineren? Niemand zal geloven dat je van niets wist. Zeker niet met ondersteunend bewijsmateriaal.’ De Herder pakte zijn mobiele telefoon en liet enkele foto’s zien. ‘Begrijp je nu onze tocht? Je zit gezellig met mijn gezin te eten en kijkt samen met mij naar een enorme hennepplantage. Wie gelooft er dat je van niets wist?’
‘Je hebt me er ingeluisd. Maar het levert je niets op.’ Lie parkeerde voor haar appartement. ‘Ik kan niet net zoals mijn vader worden. Dan sluiten ze me maar op.’
De Herder zuchtte. ‘Je zult dan niet alleen gaan. Sara gaat al jaren iedere maand op bezoek bij haar opa. Wees niet boos op haar, ze houdt nu eenmaal van die man.’
Lie zei niets, maar keek strak naar buiten.
‘Hij vraagt haar soms om een gunst. Onschuldige dingen. Om even tante Joke te bellen om wat bloemen te bezorgen. Een boodschap voor Fred. Helaas heeft ze op die manier al zeker drie keer de opdracht voor een liquidatie doorgegeven.’ Hij legde zijn hand op haar arm. ‘Waaronder die op haar eigen vader. Het spijt me.’
Lie ontplofte. ‘Mijn auto uit. Wegwezen.’
‘Help me en ons geheim blijft bewaard. Je hebt mijn woord. Alleen ik ben op de hoogte van alle details en heb de verbanden kunnen leggen. Dit geheim neem ik mee in mijn graf. Op mijn leeftijd en met mijn beroep hoeft dat niet lang meer te duren. Tot die tijd ga jij mij helpen.’ Weer lachte hij zijn tanden bloot. ‘Of je moet me nu ter plekke neerschieten.’
‘Jij je zin’, zei ze na een minuut. Lie wist dat ze geen andere keuze had. Ze wilde zichzelf nog wel opofferen, maar Sara zou nooit kunnen leven met de wetenschap dat ze onbedoeld haar eigen vader had helpen vermoorden. ‘Dat geheim neem je mee in je graf?’
‘Je hebt mijn woord.’ Hij opende het portier en stapte uit. ‘Je dochter ligt op haar bed te slapen. Dat lag ze al die tijd al. Fijn dat we vrienden zijn, Lie.’
Hij stak de straat over en stak een sigaret op. Ze zag zijn triomfantelijke grijns. Hij wist dat hij haar in zijn macht had en er was niets dat ze er tegen kon doen. Ineens verstarde zijn gezicht.
Een wolk ontsnapte vanuit de zijkant van zijn hoofd en De Herder viel neer. Een man met een bivakmuts kwam aangelopen en richtte de loop van een vuurwapen op het hoofd van De Herder. Twee keer was er een lichte flits te zien.
Het had maar een seconde of drie geduurd. Verstijfd van schrik omklemde Lie het stuur van haar auto. Een luide tik op de zijruit bezorgde haar opnieuw een hartverzakking.
Een hand gebaarde dat ze het raampje moest openen. Voor haar stopte een donkere bestelbus. De zijdeur schoof open en een paar mannen sprongen eruit. Twee tilden het lichaam van de straat. Een andere man begon dingen op te rapen van de straat. Weer tikte de man tegen het raam en maakte een draaiende beweging met zijn vinger. Lie opende haar raampje.
‘Je moet de groeten van je vader hebben’, klonk het stoïcijns. De man draaide zich om en liep naar de bus. De deur schoof weer dicht en de wagen kwam in beweging. Het leek alsof er niets was gebeurd.
Lie opende het portier, viel op de stoep en krabbelde overeind. Ze liep met een boog om de plek waar De Herder had gelegen heen en zocht met trillende handen naar haar huissleutel. Twee keer stuiterde ze een paar treden terug op de trap naar het appartement en het leek oneindig lang te duren voor ze de juiste sleutel op de correcte manier in het slot had gestoken. Lie stormde naar binnen en viel letterlijk met de deur de slaapkamer binnen.
Sara lag inderdaad op bed. Volledig gekleed, in een vredige pose. Lie ging op de rand van het bed zitten en pakte haar stevig vast. Het duurde even voor er een reactie kwam.
‘Wat is er gebeurd, mama?’, klonk het versuft.
‘Helemaal niets, lieverd. Er is niets gebeurd.’
Martyn van Beek (1975) debuteerde in 2011 bij uitgeverij Het Boekenschap met de literaire thriller Het verraad van Bali. In eerste instantie ambieerde hij geen carrière als auteur, maar wilde hij iets nalaten om de bomaanslagen van 12 oktober 2002 te gedenken. Daarna volgden de thrillers De strijders van Ta'ab en De visser van Hoi An. Voor Storytel Nederland schreef hij de Storytel Original Tweede kans, het eerste seizoen werd voorgelezen door Hanna Verboom en het tweede seizoen door Leo Alkemade. In april verschijnt zijn nieuwe boek Engel zonder vleugels.
