Als ik schrijf, denk ik aan mooie locaties waarin iets mysterieus gebeurt. Aan menselijke connecties, niet zo zeer aan hun minutieus uitgewerkte karakters. Ik wil de lezers iets meegeven, over mythes of een hedendaagse, herkenbare problematiek. Natuurlijk als fictie, dus mijn verhalen bieden ontspanning. Door vanuit verschillende perspectieven te schrijven en korte hoofdstukken, hou ik de lezers graag scherp en hoop ik dat ze willen doorlezen. Als ik hoor dat dit gelukt is, is mijn doel geslaagd en dat maakt mij ontzettend gelukkig. Over het schrijven: Ik wist het niet. Ik bedoel: dat ik kon schrijven ... Mijn moeder schreef altijd lieve rijmpjes, mijn vader schreef mooie berichtjes. Ik kwam niet uit een lezersgezin. Toen mijn vader overleed in 2006 schreef ik de afscheidsspeech. Het rolde zomaar uit mijn pen aan tafel met mijn moeder, die ik uithoorde over de tijd dat ze elkaar hadden leren kennen. 'Waarom doe je er niet iets mee?' had ze gevraagd. Maar wát dan? Ik had een drukke baan en voelde het niet. # In 2013 verloor ik mijn baan en in 2014 óók mijn moeder. Een nieuw leven; en geen ouders meer. In 2015 begon ik denkend aan mijn moeder en met mijn verdriet toch te schrijven. Niets, geen idee wat het moest worden. Tot ik opeens in december het "licht" zag en in slechts zes weken tijd mijn 1e thriller Costa Blanca schreef, moeiteloos, tot mijn eigen verbazing! In februari 2016 bracht ik Costa Blanca uit in eigen beheer. Het plezier spatte van mij af. In april 2016 begon ik aan mijn 2e thriller, die heette 'Vermist', maar in mei kreeg ik een groot oogprobleem. Ik durfde niet meer intensief te kijken naar een beeldscherm. Ik nam "oog-pauze". Uiteindelijk rondde ik 'Vermist' af en bracht het boek in november 2016 uit in eigen beheer. In juli 2017 schreef ik voor onze kleinzonen het boek 'De avonturen van de Superbroers', een kindersprookje van 200 pagina's voor 9-12 jarigen, rijk geïllustreerd door mijn broer. De jongens vonden het geweldig om een eigen boek te hebben. Eind 2017 schreef ik voor een stichting en het goede doel één van de 50 mooie verhalen voor het boek 'Wat kan ik van u leren?' voor eenzame ouderen. # In juni 2018 verscheen mijn 3e thriller, 'Oogvocht'. De titel had ik al verzonnen op de operatietafel in mei 2016, als ode aan de afdeling Oogheelkunde van het VU MC ziekenhuis. Het wonder dat mijn oog herstelde werd compleet met het uitbrengen van 'Oogvocht' door VanDorp Uitgevers, op 17 april jongstleden. Daarom draag ik deze nieuwe uitgave op aan de afdeling Oogheelkunde van het VU MC. Ik ben een gelukkig mens en mijn moeder had gelijk: ik kan schrijven (zegt men) en het heeft mij nu al jarenlang enorm veel geluksmomenten gebracht. 0-0-0-0-0-0-0