Vlotte thriller

De Nederlandse Ilona van Hilst (1961) was jarenlang werkzaam in de IT-sector, maar gaat sinds een paar jaar voluit voor haar passie: reizen en schrijven. Na twee thrillers, Oogvocht en De uitweg, volgde een uitstapje naar jeugdliteratuur, maar nu is de auteur terug met een nieuw spannend boek, Leegte.

Twee bevriende families gaan samen op vakantie en huren een huisje in Zweden. Meteen de eerste avond, wanneer de bevriende huiseigenaren op bezoek zijn, verdwijnt de 11-jarige Sofia. De politie wordt ingeschakeld, maar een wekenlange zoektocht blijft zonder resultaat. Zes jaar later verdwijnt in Nederland Mariska, de moeder van het andere gezin; opnieuw zit iedereen met de handen in het haar. Wanneer kort daarna het noodlot op een heel andere manier nog een keer toeslaat, besluiten de vaders zelf de touwtjes in handen te nemen. Wat volgt, is een bijzondere zoektocht naar verklaringen en mogelijke verbanden.

Leegte begint als een klassieke thriller, wanneer de jonge Sofia verdwijnt. De lezer zit meteen in het verhaal, en de manier waarop de personages en de Zweedse locaties beschreven worden, is absoluut geslaagd. Daarna blijft de auteur iets te lang hangen bij de tweede verdwijning, namelijk die in Nederland. Hier en daar worden hints gedropt, waardoor je mee kunt speuren en je gedachten in verband met motieven en dader de vrije loop kunt laten. De aanwijzingen zijn bij momenten echter te duidelijk, de antwoorden op openstaande vragen worden nog net niet bij naam genoemd.

De hoek waarin de uiteindelijke verklaringen blijken te liggen is bijzonder aantrekkelijk, ware het niet dat bepaalde elementen van het verhaal niet geloofwaardig overkomen. In een thriller hoeft niet alles realistisch te zijn, zolang de lezer het maar gelooft, en net daar knelt het schoentje. Dit neemt niet weg dat Leegte op geen enkel moment verveelt; dat bepaalde obstakels wel heel makkelijk uit de weg geruimd worden, neem je voor lief. Dat is onder meer te danken aan de vlotte manier van schrijven van Van Hilst, rechttoe rechtaan. Hetzelfde geldt voor de verhaallijnen, die zijn helder en worden nooit te complex.

De vele korte hoofdstukken zorgen er, samen met de wisselende perspectieven, voor dat je doorleest. De hoofdpersonages worden goed uitgewerkt, je kunt je goed in hen inleven en de onderlinge relaties zijn duidelijk. Halverwege het boek is het trouwens gedaan met de aanvankelijke rust, want dan barst het verhaal helemaal los. De vele gebeurtenissen volgen elkaar op, het tempo komt een pak hoger te liggen. Bepaalde scènes zijn uitermate spannend en het is nagelbijtend verder lezen om te ontdekken wie er aan het langste eind trekt.

Conclusie? Leegte is een vlotte thriller, bij momenten voorspelbaar en ietwat ongeloofwaardig, maar tegelijkertijd meeslepend en spannend.