Plus- en minpunten wisselen elkaar af

De Zweedse Lina Areklew (1979) ging na een carrière als projectmanager in de telecommunicatie literatuurwetenschappen studeren. Ze werkt nu als freelance redacteur en is eveneens actief in de uitgeverswereld. In 2020 maakte ze haar debuut als thrillerauteur met Ur Askan, het eerste deel in de ondertussen vijfdelige serie met Fredrik Fröding en Sofia Hjortén in de hoofdrollen. Het mag best verrassend genoemd worden dat het boek bijna vijf jaar later alsnog een vertaling kreeg; de Nederlandse tekst van De hoge kust werd verzorgd door Mattijs Warbroek.

Het boek begint met een spannende proloog, die zich vijfentwintig jaar voor het eigenlijke verhaal afspeelt. Het is 1994 en Fredrik Fröding verliest zijn hele familie wanneer de MS Estonia zinkt, het was de grootste veerbootramp uit de Europese geschiedenis. Het lichaam van zijn broer Niklas werd nooit gevonden, en Fredrik is altijd blijven geloven dat hij nog leeft. Een kwarteeuw later denkt hij zijn ondertussen volwassen broer te zien praten met ene Adam Ceder, hoteleigenaar in Stockholm. Het leidt tot een 500 kilometer lange achtervolging noordwaarts, naar het eiland Ulvön, waar op dat moment de bezoekers toestromen om midzomer te vieren. De volgende ochtend heeft Fredrik de grootste kater ooit, kan hij zich niets van de avond ervoor herinneren en blijkt Ceder vermoord te zijn. Rechercheur Sofia Hjortén van het politiebureau in Örnsköldsvik krijgt de zaak toegewezen.

Het verhaal dat volgt, beslaat een kleine twee weken en wordt door een alwetende verteller uit de doeken gedaan. We krijgen meerdere perspectieven te zien, een ik-verteller is er niet bij. De vele tientallen korte hoofdstukken worden afgewisseld door een aantal flashbacks naar 1979. Daarin wordt de kijker gericht op een zomerkamp op Ulvön en twaalf kinderen, waaronder Adam. Pesterijen, een vermeende zelfmoord, echt idyllisch ging het er toentertijd niet aan toe. Voor de lezer is het natuurlijk een koud kunstje om te voorspellen dat deze gebeurtenissen iets te maken hebben met de moord in de huidige verhaallijn. De politie daarentegen weet lange tijd van niets, die blijft in het duister tasten.

Hoewel stukken van het boek zo uit een topthriller hadden kunnen komen, en de plot best goed in elkaar zit, doet het geheel ietwat rommelig aan. Het verhaal komt zakelijk over en mist samenhang; nooit heb je het gevoel dat de auteur de bedoeling had de lezer te laten meespeuren. Je krijgt geen voeling met de personages uit het verleden, met die in de actuele verhaallijn lukt dat beter. De relatie tussen Sofia en Fredrik is op zijn zachtst gezegd bijzonder. Met de manier van schrijven is weinig verkeerd, en toch is De hoge kust niet zo meeslepend als je zou willen. Spanning is mondjesmaat aanwezig, hier en daar doet het boek zelfs een beetje zeurderig aan.

Areklew heeft ervoor gekozen enkele typisch Zweedse zaken te belichten. Ze laat de lezer kennismaken met de Hoge Kust, in het noordoosten van Zweden, 's werelds hoogste kustlijn en UNESCO-werelderfgoed. De “surströmming”, de gefermenteerde haring, waarvoor de plek gekend is, blijft niet onbenoemd. Net als het feit dat mensen zich regelmatig per boot verplaatsen, typisch voor de Zweedse scherenkust. Het zijn punten die het boek een zekere couleur locale geven, maar ze wegen niet op tegen een paar teleurstellingen. Het is bijvoorbeeld jammer dat de veelbelovende proloog nergens toe leidt; de gebeurtenis met de gezonken veerboot doet het beste vermoeden, maar dient uiteindelijk alleen om Fredriks angsten te verklaren.

De hoge kust is een doorsnee thriller geworden, waarin plus-en minpunten elkaar afwisselen. Insteek, plot en ontknoping zijn prima, maar de uitwerking is niet optimaal. Lina Areklew zal in de volgende delen van de serie sterker voor de dag moeten komen, wil ze tot de top gaan behoren.