Opnieuw een voltreffer

Na Al het blauw van de hemel en De dagen die komen verschijnt vandaag Waar de zon de sneeuw raakt, het derde boek van Mélissa da Costa (1990) dat een Nederlandse vertaling kreeg.

Ik las de Franse versie van het boek en het is, net als da Costa's debuutroman, een serieuze klepper, en voor mij de derde voltreffer op rij. Opnieuw een boek waarin intermenselijke relaties en emoties alle aandacht krijgen. De eerste helft van het boek draait bijna uitsluitend om hoofdpersonage Ambre en is daardoor ietwat traag, maar daarna krijgen een tiental anderen ook de schijnwerper op zich gericht en kreeg het verhaal me steeds meer te pakken. Wanneer je het boek dichtslaat, wil je oh zo graag weten hoe het met de personages verdergaat.

En laat Mélissa da Costa dat helemaal gesnapt hebben! Want als vervolg op Je revenais des autres schreef ze Les douleurs fantômes, dat zich vijf jaar later afspeelt en waarin dezelfde personages weer opduiken. In februari volgend jaar verschijnt het boek bij ons onder de titel Als dromen fluisteren. Nou ja, ik vermoed dat het om dat boek gaat, er is nog geen flaptekst te vinden, maar het lijkt me waarschijnlijk dat de Nederlandse uitgever de oorspronkelijke volgorde verder aanhoudt.