Origineel en vlot

De Amerikaanse Iliana Xander (1984) schrijft al sinds haar tienerjaren verhalen en bracht onder verschillende pseudoniemen een paar tientallen romans uit. Liefs, mama, dat de auteur in eerste instantie zelf uitbracht, vond al snel onderdak bij een gerenommeerde uitgeverij en is goed op weg een internationaal succes te worden. Het is meteen het eerste boek dat een Nederlandse vertaling kreeg; die klus was in handen van Mechteld Jansen.

We maken kennis met hoofdpersonage Mackenzie Casper, studente en dochter van de beroemde thrillerschrijfster Elisabeth Casper, alias E.V. Renge. Wanneer de vrouw bij een ongeluk om het leven komt, zijn de fans in rouw en begint voor haar dochter, die niet bepaald een warme band met haar moeder had, een zenuwslopende periode. Ze ontvangt een mysterieuze brief, die lijkt te suggereren dat de overledene duistere geheimen had en dat het succes van haar boeken op vreselijke gebeurtenissen uit het verleden gebaseerd is. Steeds opnieuw ontvangt Mackenzie stukken uit dagboekbrieven, die haar moeder schreef toen ze zwanger was. Ze neemt haar beste vriend EJ in vertrouwen en samen proberen ze te achterhalen wat er lange geleden gebeurd kan zijn en waar de grens tussen waarheid en leugens ligt.

Liefs, mama is opgebouwd uit drie delen. Het eerste en derde delen spelen zich af in het nu en worden door Mackenzie in de ik-vorm verteld. De focus ligt op haarzelf en haar vriend EJ. In het tweede deel gaan we eenentwintig jaar terug in de tijd en zijn het Mackenzies vader Ben en vriendin Tonya die hun verhaal doen. Opvallend is dat Xander ook bij deze verhaallijn voor de ik-vorm gekozen heeft. In totaal beslaat het boek 66 korte hoofdstukken, wat er mede voor zorgt dat het tempo vrij hoog ligt.

De personages zijn niet heel talrijk, waardoor Liefs, mama op elk moment makkelijk te volgen is. Naast de hoofdpersonages zijn er eveneens rollen weggelegd voor een oma, een literair agent, een huishoudster, een docent, … Al deze personages, het ene al belangrijker dan het andere, kleuren samen het verhaal. Met weinig woorden weet de auteur hen tot leven te brengen. We weten niet per se heel veel over al die levens, maar karakters en motieven komen goed uit de verf.

Xanders schrijfstijl is bijzonder aangenaam om te lezen: eenvoudig en passend bij het boek. Het eerste deel is best langzaam te noemen, maar storen doet dat niet. Wanneer later steeds duidelijker wordt wat er zich in het verleden heeft afgespeeld, ga je onvermijdelijk steeds sneller lezen. De spannende momenten worden talrijker, en je wil alleen nog maar naar de finish toe om te zien hoe de auteur een einde breit aan alle openstaande vragen. En vooral wil je weten hoe de verschillende personages uit de ‘strijd’ komen.

Het mag duidelijk zijn, Iliana Xander heeft met Liefs, mama een meer dan verdienstelijk boek afgeleverd. Origineel, vlot geschreven, spannend wanneer het kan en met een bevredigende uitkomst.