Benedictus wordt op tienjarige leeftijd door zijn ouders naar een katholieke jeugdpsychiatrische inrichting gestuurd. Na een paar jaar wordt hij ongenezen (!) uit het gesticht ontslagen en geeft hij zich over aan een leven vol seks, drugs, drank en negentiende-eeuwse literatuur. Hij heeft een verhouding met een lerares die hem bedriegt, maar het zoontje dat zij krijgt beschouwt Benedictus als van hemzelf. Het jongetje sterft op vijfjarige leeftijd. Benedictus zèlf verdwijnt onder mysterieuze omstandigheden.
