Frank Smaling (1981) is geboren en getogen in Zutphen. Al van jongs af aan had hij een grote interesse in geschiedenis en in het schrijven van verhalen, wat nu samenkomt in zijn debuutboek 'Bloedstollend Zutphen'. Voor zijn onderzoek raadpleegde hij het Regionaal Archief, de Archeologische Dienst Zutphen en talloze boeken, archeologische publicaties en historische bronnen, om een zo levensecht mogelijk beeld te scheppen van de stad in vroeger tijden.
'Bloedstollend Zutphen' bevat opmerkelijke historische verhalen, die zich afspelen in een stad met een rijke, maar ook zeer gruwelijke geschiedenis. Een geschiedenis die evenwijdig loopt aan die van Nederland als geheel, waardoor ook mensen die Zutphen niet kennen een goed beeld zullen krijgen van de tijd waarin hun voorouders leefden. Elk verhaal is gebaseerd op archeologische vondsten en historische gebeurtenissen, maar toont ook de verhalen en emoties van gewone mensen en de rauwe, ongecensureerde werkelijkheid waarin zij leefden.
'ALARM! ALAAARM!' schalde het door Sutfenne. Lange schepen, versierd met slangen- en drakenkoppen, naderden vanuit het zuiden.
Garrit werd op zijn knie?n gezet en voorover geduwd met zijn hoofd op het hakblok. De stilte van het publiek ging weer over in geschreeuw, dat steeds luider en onmenselijker begon te klinken. De beul hief het zwaard boven zijn hoofd en Garrit sloot zijn ogen.
Eenmaal bovenop de dijk wisten ze niet wat ze zagen. Alles was overstroomd! Niet alleen de uiterwaarden stonden blank, maar ook alles aan de andere kant van de dijk. Ze herkenden de Hoven amper terug, zo anders zag het eruit onder al dat water!
'Bloedstollend Zutphen' bevat opmerkelijke historische verhalen, die zich afspelen in een stad met een rijke, maar ook zeer gruwelijke geschiedenis. Een geschiedenis die evenwijdig loopt aan die van Nederland als geheel, waardoor ook mensen die Zutphen niet kennen een goed beeld zullen krijgen van de tijd waarin hun voorouders leefden. Elk verhaal is gebaseerd op archeologische vondsten en historische gebeurtenissen, maar toont ook de verhalen en emoties van gewone mensen en de rauwe, ongecensureerde werkelijkheid waarin zij leefden.
'ALARM! ALAAARM!' schalde het door Sutfenne. Lange schepen, versierd met slangen- en drakenkoppen, naderden vanuit het zuiden.
Garrit werd op zijn knie?n gezet en voorover geduwd met zijn hoofd op het hakblok. De stilte van het publiek ging weer over in geschreeuw, dat steeds luider en onmenselijker begon te klinken. De beul hief het zwaard boven zijn hoofd en Garrit sloot zijn ogen.
Eenmaal bovenop de dijk wisten ze niet wat ze zagen. Alles was overstroomd! Niet alleen de uiterwaarden stonden blank, maar ook alles aan de andere kant van de dijk. Ze herkenden de Hoven amper terug, zo anders zag het eruit onder al dat water!
